Ozyrys recenzja




Ozyrys - Sylwia Maruszczak- Płuciennik

Egzemplarz otrzymałam za pośrednictwem klubu recenzenta z serwisu nakanapie.pl
Dziękuję również wydawnictwu Novae res.

Na początku pragnę zaznaczyć, iż jest to lektura dla czytelników 18+. Wydawnictwo również oznakowało książkę tym znacznikiem.
Dostajemy tu brutalność, seks i władzę. Mamy także mocne opisy, tak jak w kryminałach czy też thrillerach. Obrazowe prezentacje ofiar, czyli np ogrom krwi, oraz ludzkie wnętrzności. Jest tu także pokazane przedmiotowe traktowanie kobiet.
Tak więc jak widzicie przyszli czytelnicy nie dostaniecie tutaj tzw. kwiatków, lukru i czekoladek, ani też historii posypanej brokatem.
Powieść wciąga już od pierwszych linijek tekstu i bez dwóch zdań pochłania umysł czytelnika.
Ta fikcja sprawiała, że przy czytaniu doświadczyłam wiele różnych emocji i to nie tylko tych negatywnych, jak np. gniew na niektóre z postaci. Zdarzały się nawet momenty, które rozbudzały we mnie śmiech.
Przyznam szczerze, że zaskoczyła mnie ta historia, a zwłaszcza tym, że nie posiada ona szczęśliwego zakończenia. Daje nam ono nazbyt wiele emocji jak na tak krótki okres czasu.
Nie zdradzę co jest sednem sprawy, ale poszło o naprawdę stary powód. Tak stary jak jest ten nasz świat.
Autorka w ciekawy sposób przedstawia świat fantastyki. Każdy świat fantasy jest inny, a co za tym idzie, wyjątkowy na swój własny sposób. Spodobał mi się pomysł połączenia Egipskich Bogów z mocno zaawansowaną technologią. To taki niesamowity wręcz skok czasowy. Mamy tu w ręku jednocześnie przeszłość, jak i przyszłość w jednym.
Tytułowy bohater to człowiek, który chował się pod skorupą czepialskiego gbura,a tak naprawdę zyskiwał przy bliższym poznaniu.
Natalia, to jednocześnie wojowniczka i buntowniczka. Postacie są dość dobrze wykreowane, interesujące i zróżnicowane. Pierwszy raz mi się zdarzyło,że nie polubiłam żadnego z bohaterów. Były takie momenty, że któryś z głównych czy też -drugo lub -trzecio planowych postaci po prostu z lekka mnie irytowali. Mimo to sama akcja była niezła i szkoda, że nie została ona w niektórych przypadkach rozwinięta.
Okładka, jak i tzw. "skrzydełka" przedstawione są w idealnym stylu oraz lekko nawiązują do treści.
Szczególnie zainteresowało mnie pierwsze skrzydełko i przedstawiony na nim mężczyzna. Jest to trochę na styl gry "Miasto mafii"
Jeśli chodzi o samą autorkę to mogę powiedzieć, że ze swoim debiutem na rynku czytelniczym nawet udało się jej wejść w niezapomnianym i ciekawym stylu.
Bardzo polecam wszystkim, których nie razi, a niekiedy nawet i nie przeraża straszna prawda o tym, jaki mamy niebezpieczny świat.
Zdrada, zemsta, oraz władza - to wszystko pcha niektórych ludzi w macki autodestrukcji. Niestety ten cały machinalny tryb pochłania ze sobą zbyt wiele ofiar...
Moja ocena to 8/10

Cytaty z książki: