Nóż w sercu recenzja

Książka „Nóż w sercu. Sprawa chirurga” autorstwa Ałbeny Grabowskiej zapowiadała się obiecująco – połączenie wątków kryminalnych, medycznych i osobistych mogło zaowocować wciągającą lekturą. Niestety, mimo ciekawego pomysłu, książka nie przypadła mi do gustu.

Na początku wciągnęłam się w intrygujący zarys fabuły: dwoje detektywów, Franciszek Stawicki i Maja Kwiatkowska, prowadzi śledztwo w sprawie morderstwa, w które zamieszany jest ceniony chirurg. Historia ma potencjał – tajemniczy nóż, mroczne sekrety i dynamiczny duet śledczych. Jednak im dalej zagłębiałam się w książkę, tym bardziej miałam wrażenie, że postaci i fabuła nie spełniają moich oczekiwań.

Postacie wydają się schematyczne i zbyt przewidywalne – Stawicki jako zmęczony życiem policjant z trudną przeszłością, a Kwiatkowska jako ambitna, choć momentami zbyt niefrasobliwa młoda aspirantka. Relacja między nimi miała potencjał, by być emocjonalną osią książki, ale zabrakło jej głębi i wiarygodności.

Podobnie fabuła – zamiast rosnącego napięcia i zaskakujących zwrotów akcji, otrzymałam dość chaotycznie poprowadzone śledztwo, które miejscami stawało się nużące. Wielowątkowość historii, choć mogła być atutem, sprawiła, że całość wydawała się rozwlekła, a niektóre wątki – jak wątek Weroniki czy emerytowanego sędziego – nie wniosły nic istotnego do fabuły. Główna tajemnica związana z nożem i motywacją podejrzanego również mnie nie usatysfakcjonowała – oczekiwałam bardziej zaskakującego i dopracowanego zakończenia.

Niestety, zabrakło mi również emocji i wyrazistego stylu, który pozwoliłby wciągnąć się w świat przedstawiony przez Grabowską. Choć doceniam próbę wprowadzenia medycznych szczegółów i ukazania złożoności śledztwa, nie wystarczyło to, by uratować moje wrażenia z lektury.

Podsumowując, „Nóż w sercu” to książka z potencjałem, który jednak nie został w pełni wykorzystany. Mimo ciekawego punktu wyjścia i ambitnych założeń zabrakło napięcia, wyrazistych postaci i angażującej narracji. Niestety, tym razem historia nie zapadła mi w pamięć jako udana lektura.