Numery Czas uciekać recenzja

Rachel Ward to autorka, która zasłynęła głównie z serii Numery. Pisarka dostała nagrodę na Festiwalu Frome w Anglii w 2006 roku właśnie za pierwszy rozdział powieści. W Polsce zostały wydane już trzy tomy, które cieszą się coraz większą popularnością. Czy jednak jest wokół czego robić szum? Jaka tak naprawdę jest książka Numery. Czas uciekać?

Jem widzi numery. Numery, czyli daty śmierci ludzi. Jem wie kiedy zginie jej matka. Wie również, że w zamachu terrorystycznym zginie wiele ludzi. Dlatego ucieka razem z przyjacielem Pająkiem. Kamery zarejestrowały jednak ją i jej przyjaciela. Policja zaczyna ich ścigać jako, że stali się głównymi świadkami zdarzenia. Jem nie chce uciec tylko od policji. Chce odciąć się od świata. Chce zapomnieć jaki ma dar. Bo jest on dla niej zarówno przekleństwem. Zwłaszcza jeśli się wie, ze ukochana osoba umrze za kilka dni.

Książka jest raczej pozytywnie oceniana. Nie spotyka się z większą krytyką.Mnie również bardzo spodobała się ta powieść. Przede wszystkim za swoją oryginalność. Numery - daty śmierci nie są raczej znanym tematem. Autorka zdecydowała się napisać powieść różniącą się od popularnych książek o wampirach, czy wilkołakach. Numery. Czas uciekać to lektura, która wciągnęła mnie już od pierwszych stron.

Książka nie należy raczej do tych bardzo dynamicznych, jednak czytając ją się nie nudziłam. Akcja biegnie spokojnym tempem, jednak nie przeszkadza to w czytaniu, gdyż zdarzenia opisane przez autorkę są bardzo ciekawe i wciągające. Język powieści jest prosty, zrozumiały dla młodzieży, do której książka jest skierowana. Nie podobało mi się jednak to, że autorka używała bardzo dużo przekleństw, zwłaszcza na początku książki, co mnie bardzo irytowało. Prawie na każdej stronie znajdowałam nieodpowiednie słowo. Tak jakby autorka nie potrafiła inaczej opisać złości bohaterów. Nie podobało mi się także to, że Rachel Ward skupiła się głównie na ucieczce bohaterów. Cała książka to opis ich podróży. Przez to powieść stawała się trochę monotonna, a przez to momentami nudna.

Książka jest napisana w narracji pierwszoosobowej, której autorką jest Jem. Dzięki temu możemy łatwiej wczuć się w jej sytuację. Zobaczyć jak to jest znać numery. Główni bohaterowie powieści, czyli Jem i Pająk są dobrze wykreowani i przedstawieni. Jedyne zastrzeżenia mam co do Jem, z którą momentami się w ogóle nie zgadzałam. Jej zachowanie bardzo mnie denerwowało. Pająk na początku wydawał mi się dość dziwną postacią jednak w miarę jak razem z Jem go poznawałam, stawał się coraz bardziej sympatyczny. Bardzo zżyłam się z bohaterami, nawet tymi drugoplanowymi, i na długo zapadną mi oni w pamięci.

Mimo, że autorka postanowiła napisać powieść o temacie raczej nierealnym, zawarła w niej morał. Jakąś mądrość, która zostanie w pamięci czytelnika. Pokazała nam na początku odrzuconych ze świata Jem i Pająka, a później po wielu doświadczeniach o wiele mądrzejszych i silniejszych ludzi. Uczy nas to, że nawet jeżeli nasze życie jest w beznadziejnej sytuacji to zawsze znajdzie się jakieś wyjście. Do tego Rachel Ward pokazuje nam czym tak naprawdę jest śmierć i strata bliskiej osoby.

Wydanie książka jest bardzo ładne. Okładka mimo, że nie pokazuje czegoś konkretnego, od razu przyciąga wzrok. Tytuł jest ciekawie, oryginalnie przedstawiony. W środku także wszystko jest bardzo ładne. Czcionka jest dość duża, więc czytanie nie sprawia problemu.

Podsumowując, mimo paru błędów książka Numery. Czas uciekać jest naprawdę warta przeczytania. Pokazuje, że do każdego przyjdzie śmierć. Polecam ją wszystkim. Według mnie każdy powinien zapoznać się z tą powieścią, gdyż pokazuje nam wiele ważnych rzeczy.