Trzeci grób na wprost recenzja

Charley dostaje kolejną sprawę do rozwiązania. Ma odnaleźć zaginioną żonę lekarza. I wszystko było by dobrze, gdyby nie to, że Kostucha wyczuwa nieczyste intencję męża. Doktor Yost bowiem promieniuje dziwną aurą i nie do końca zdaję się przejmować nagłym zniknięciem żony.
Na domiar kłopotów, po tym jak Charley związała duszę Reyesa z jego ciałem, mężczyzna stale nawiedza ją w snach. Może to nie byłoby takie złe ale fakt, w tych snach nie pozwala jej odpocząć. Kostucha ma też wyrzuty sumienia, ponieważ poniekąd dzięki niej ukochany Syn Szatana znów trafił za kratki. I mimo, że ciągle odwiedza ją w snach to nie zgadza się na widzenie w więzieniu.
Charley to jednak twarda babka i zamierza udowodnić, że Reyes jest niewinny ale jej plany komplikują się gdy pewnego wieczoru dostaje wiadomość od Gemmy ...
Żeby nie miała zbyt lekko, ojciec namawia ją żeby zamknęła agencję detektywistyczną a pewna zakonnica mówi jej, że jeżeli uwolni Reyesa nad światem rozciąganie się wizja biblijnej apokalipsy.

Coraz bardziej lubię Kostuche, jej powiedzonka i zarty choć poczatkowo mnie one nieco drażniły. Lubię jej rozmowy z Wubkiem i Cookie. 
Autorka jednak zwolniła z zaciekawieniem czytelnika. Drugi tom był lepszy, tu nie było elementu "wyczekiwania co z Reyesem" i chyba tego mi brakowało. A propos Reyesa, ciagle nurtuje mnie co on tak naprawdę kombinuje bo nie sądzę, że kieruje nim tylko troska o Charley.
Rozumiem zachwyt czytelników. Książka jest w moim odczuciu dobra, bardzo dobra i dobrze się ją czyta. Dodatkowo znajdziemy tu masę poczucia humoru i lekkie zagadki kryminalne.