Therapy Game recenzja

Nie od dzisiaj wiadomo, że manga to nie tylko komiks, ale i w jakimś stopniu sztuka. Ta książeczka niby stricte o tematyce yaoi była dla mnie ogromnym zaskoczeniem. Była historią z morałem i taką do wyciągnięcia wniosków.

To opowieść o dwójce młodych, dwudziestokilkuletnich ludziach. O ich smutnej przeszłości, która tak głęboko odbija piętno, że aż zapiera dech w piersi i rzutuje na dorosołe życie. Kiedy poznajemy historię jednego z głównych bohaterów, gdzie matka obwinia go za odejście ojca i popełnia samobójstwo – ja wylewam morze łez. Tak, kochani, pierwszy raz od dawna tak mocno ścisnęło mi serce. Chodź może drugi, bo równie mnie serducho bolało przy „Vitamin”. Tak czy siak ubolewałam nad sytuacją małego chłopca, który bez winy ze swojej strony został obarczony odpowiedzialnością.

Kłamstwo, zakład, obawa, druga szansa, poczucie bezpieczeństwa, akceptacja przez otoczenie to zupełnie tematy „na czasie”, czyż nie? Daleko nie odbiegając, dzisiejszy piątek jest „tęczowym piątkiem”, a połowa kraju się burzy bez powodu. Tutaj są ukazane przez fabułę, która (pomijając sceny 18+) naprawdę może nas chwilami zmotywować do przemyśleń. Czy aby na pewno obarczenie kogoś winą jest odpowiednim wyjściem? Czy chronienie się przed uczuciem, w obawie przed zranieniem jest dobrym sposobem na życie? Tutaj na pewno znajdziecie odpowiedź! Dla mnie zupełna bomba! Śmiało mogę napisać – POLECAM ♥