Wszystkie boże dzieci tańczą recenzja

Haruki Murakami, japoński pisarz i eseista, w zbiorze krótkich opowiadań "Wszystkie boże dzieci tańczą" zabiera czytelnika w bardzo osobistą podróż po ludzkich umysłach i duszach. Pretekstem do jej odbycia staje się trzęsienie ziemi w Kobe, które miało miejsce w roku 1995.

To właśnie trzęsienie ziemi jest motorem ludzkich reakcji i działań w opowiadaniach:
- UFO ląduje w Kushiro,
- Krajobraz z żelazkiem,
- Wszystkie boże dzieci tańczą,
- Tajlandia,
- Pan żaba ratuje Tokio oraz
- Ciastka z miodem.

Trzęsienie ziemi w Kobe dotyka bohaterów opowiadań Haruki Murakami mniej lub bardziej bezpośrednio. Choć żaden z nich nie jest ofiarą niszczycielskiego żywiołu, jego skutki odczuwa z całą mocą.

Komura z "UFO ląduje w Kushiro" traci żonę, która ogarnięta dziwną obsesją związaną z oglądaniem w telewizji skutków trzęsienia ziemi, postanawia go opuścić. Dzięki temu on odbywa niezwykłą podróż na Hokkaido. Junko z "Krajobrazu z żelazkiem w tle" wraz z Panem Mitake odbywa podróż do wnętrza siebie i swej samotności. Yoshiya, dziecko boże, szukając ojca odnajduje siebie...

Trzęsienie ziemi, o którym bohaterowie słyszą, rozmawiają, myślą zmienia ich dusze. A może tylko ujawnia to, co kryje się gdzieś w środku człowieka, całkiem blisko powierzchni pozorów? Trzęsienie ziemi w Kobe staje się przyczyną podróży bohaterów czy to tych rzeczywistych czy tylko odbywanych w głębi umysłu, w podświadomości, bo rzeczywistość w opowiadaniach Haruki Murakami miesza się z fantazją, sennymi marzeniami i marami. Nikt nie pozostaje obojętny czy to śniąc, marząc czy w pełni świadomie patrząc na otaczający go świat. Trzęsienie ziemi wywiera swoje piętno, na każdym z bohaterów.

"Wszystkie boże dzieci tańczą" to moje pierwsze spotkanie z Haruki Murakami.
Krótka forma opowiadań jest bardzo sugestywna. W minimalnej ilości słów autor przedstawia czytelnikowi zawiłość ludzkiego umysłu i najskrytsze pragnienia ludzkiego serca. Tęsknimy, boimy się, marzymy i śnimy z bohaterami opowiadań Murakami. Nie pozostajemy wobec nich obojętni.

W opowiadaniach Haruki Murakami wyraźnie czuć jak daleka kulturowo jest dla europejskiego czytelnika Japonia. Jednocześnie jednak uniwersalne są te podstawowe wartości, jakimi każdy kieruje się w życiu.