Śmiech diabła recenzja

Muszę nadmienić, że odkąd tylko przeczytałam opis, ta książka cały czas siedziała mi z tyłu głowy, więc zaczynając czytać miałam bardzo wysokie oczekiwania.
Czy mnie zawiodła?
O tym dokładniej powiem za chwilkę, najpierw jednak przedstawię wykreowany przez autorkę, Agnieszkę Miela świat.

Na samym początku poznajemy błekitnookiego Bertrama, którego "przeznaczeniem" jest zabić wroga swojego ojca. Chłopiec dzielnie przemierza świat w poszukiwaniu celu, jednakże to dla niego wielce męcząca przygoda. Ostatkami sił dociera do małego miasteczka, gdzie pewien wyczerpania własnych sił szykuję się na rychłą śmierć. Z otępienia wywabia go głos dziewczynki, która doprowadzając chłopca do siedziby swojej rodziny ratuje Bertramowi życie. Następnie poznajemy członków Zielonej Kompanii oraz przeżywamy z Bertramem wiele rozterek.

Jeśli dalszy los chłopaka oraz innych bohaterów cię zainteresował, szybko sięgnij po książkę!

Jej plusy to definitywnie klimat. Autorka od początku utrzymuje specyficzny, lekko tajemniczy klimat całej historii. Zauważyłam, że wiele czytelników to docenia jednak muszę zwrócić uwagę na coś, co bardzo utrudniło mi zatracenie się w tejklimatycznej lekturze.

Po pierwsze, książka jest napisana w taki sposób, że od pierwszych stron ma się ochotę poznać jak najlepiej głównego bohatera. Ostatecznie oprócz imienia, koloru oczu oraz powierzchownego opisu niczego więcej się nie dowiadujemy. Jest wiele postaci które są właśnie w taki sposób wykreowane. Ciężko się do nich przywiązać, bo moim zdaniem są mocno niedopracowane w książce. Jakby autorka po prostu pominęła ich opis.

Właściwie to nie tylko to pominięto, bo czytając czułam się jakby duża część historii została wycięta. Rozdziały mają znaczny przeskok czasowy, raz jest to kilkanaście dni, innym razem kilka lat.... Wiele wątków przez taki zabieg zastało obciętych. Wydawało mi się, że te pominięcia były na rzecz następnych, nowych wątków. Tak jakby autorka miała zbyt wiele pomysłów, które wprowadzała do fabuły, ale przez co część nie była na tyle ważna żeby doczekały się końca. Taki zabieg zdarzył się nie raz, a wiele razy, przez co ja osobiście nie mogłam wczuć się w wydarzenia, bo zaraz wszystko się diametralnie zmieniało bez zakończenia wcześniej prowadzonego wątku.

Warto także wspomnieć o wielu silnie brutalnych scenach. Nie polecam książki osobom wrażliwym na krew, przemoc itp. (szczególnie w odniesieniu do dzieci).

Spodziewałam się genialnej książki podszytej starodawnymi wierzeniami, z mocnym średniowiecznym klimatem. Niestety nie taką dostałam. Jednak klimat średniowiecza był, co jest mocno na plus!

Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.