Śmierć głośna, śmierć cicha recenzja

Głównie nie czytam thrillerów, jednak osadzenie akcji w przedwojennej Łodzi mnie zainteresowało i w ten sposób ta książka znalazła się w moich rękach.

Dla ogólnego wprowadzenia: Autor wplata w fabułę historię morderstw, wykonanych przez niezidentyfikowanego zabójcę, który jest na tyle bezczelny, że podrzuca części ciała swoich ofiar w absurdalnych miejscach, aby policja zainteresowała się jego sprawą, jednakże jest w swojej profesji wybitnie dobry, dzięki czemu umiejętnie "gra na nosie" łódzkiej policji. Cała powieść zaczyna się w okresie świątecznym, kiedy to w dzień wigilii urzędnik komisariatu znajduje damską nogę opakowaną w paczce. Absurdalne i ironicznie czyż nie? Ta postać i cały wątek zabójstw to moim zdaniem bardzo ciekawa część książki "Śmierć cicha, śmierć głośna" jednakże nie jedyny godny przytoczenia!

Dokładniej poznajemy trójkę znajomych: policjanta Michała Burskiego (który zajmuję się sprawą morderstw, przez co my jako czytelnicy zapoznajemy się z jego perspektywą na tę sprawę) oraz dwójkę jego przyjaciół: popularnego żydowskiego pisarza Wiktora Sterna oraz niemieckiej arystokratki, młodej, odczytanej kobiety, do której "wzdycha" wielu - Soni Millar.

Od pierwszych rozdziałów poczułam się wręcz otulona językiem i sposobem opowiadania historii przez autora. Pomimo że żyje w Łodzi wiele lat później, czytając czuję się jakbym była w tym mieście lata temu. Nie mogę potwierdzić czy faktycznie tak było, czy nie, ale ja tak właśnie wyobrażam sobie społeczeństwo w tamtymi czasie. Opowieść jest pisana w sposób bardzo przyjemny do czytania, naprawdę mogłabym polecić tę książkę chociażby dla samego sposobu pisania autora, ponieważ mi osobiście czytało się szybko i przyjemnie, chętnie też wracałam do lektury po małych przerwach, więc pomimo wielu stron, które mogą przerazić na początku, ja w ostateczności nie odczułam tej liczby faktycznie.

Te wszystkie pozytywy nie oznaczają jednak że czułam tylko przyjemne emocje czytając! Pewne sytuacje budziły moją irytację, wiele postaw przedstawionych w zachowaniu bohaterów mnie przerażało, a czasem czułam nawet zakończenie i intensywne zainteresowanie kiedy historia szła "nie po mojej myśli".

Ale myślę że to wszystko raczej nie odepchnie was od tej pozycji, a bardziej was zachęci jeśli nadal się wahacie. Osobiście, uważam że to dobrze, bo dla mnie to coś wartego polecenia :)) (Chociaż zdaje sobie sprawę że nie każdy lubi ten typ książek, to wiadome, ale jeśli lubicie i coś was powstrzymuje to się nie zastanawiajcie!

Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.