Ofiara recenzja

Po bardzo udanym debiucie Maxa Czornyja, jakim był "Grzech", szybko sięgnęłam po jej kontynuację, jaką jest "Ofiara". Seria zapowiada się ciekawie, serwując niezwykle dynamiczną akcję i pomysłową fabułę.

Lubelscy policjanci zrobili zasadzkę na seryjnego mordercę. Niestety, ta akcja się nie powiodła. Giną kolejne osoby. Policjanci zastanawiają się kto tym razem terroryzuje miasto, czy jest to znany z poprzedniej części mężczyzna występujący pod pseudonimem Cztery Iks, czy jego naśladowca chodzący w sutannie i podający się za księdza? Porywacz jest bardzo brutalny i morduje swoje ofiary poprzez obdzieranie ich ze skóry, parząc, wcześniej, ich ciała wrzątkiem. Pościg nabiera tempa, w momencie, kiedy przyłączył się do niego komisarz Eryk Deryło. Śledczy nie miał wyjścia, gdyż w niebezpieczeństwie była jego rodzina. Nie zważając na konsekwencje, podjął wyzwanie, licząc się z tym, że sam może zginąć z rąk szaleńca.

Po przeczytaniu pierwszego tomu nabrałam apetytu na więcej. Byłam ciekawa jak potoczą się dalsze losy komisarza oraz co autor ma do zaoferowania czytelnikom w kolejnej części. Okazało się, że Pan Max nie próżnował, a jego wyobraźnia nie zna granic. Zapewniam Was, że z tą lekturą nie sposób się nudzić. Tempo jest zawrotne, a emocje nie maleją. Strach, niepokój i niepewność to uczucia, jakie towarzyszą podczas czytania.

Oba tomy łączy nie tylko kontynuacja fabuły, ale również postać komisarza, Eryk i morderca. Rzadko spotykane połączenie i muszę przyznać, że wolę, kiedy historia zaczyna się i kończy w jednym tomie, a cykl łączą bohaterowie i ich życie prywatne lub zawodowe.

Pomimo iż "Ofiara" mi się podobała, to jednak uważam, że była trochę gorsza od poprzedniego tomu. Jednak ta różnica jest bardzo niewielka, bo autor udźwignie ciężar debiutu.

Zakończenie mnie nie zaskoczyło, ale mimo to nie odebrało mi przyjemności czytania. Jest niezwykle emocjonalne, a napięcie również mi się udzieliło.

Autor ma lekkie pióro i bogatą wyobraźnię. To połączenie czyni cuda i owocuje powieściami charakterystycznymi dla gatunku. To, czego mi zabrakło, to odrobina realizmu i wiarygodności. Tak wiem, że jest to fikcja literacka i mocny thriller, a ten gatunek często odbiega od prawdy, ale mimo wszystko.

Ciekawa jestem czym autor zaskoczy w kolejnym tomie. Z pewnością, za jakiś czas po niego sięgnę.