Recenzja książki Ofiara

"Ofiara" to kontynuacja serii Maxa Czornyja, w której komisarz Deryło próbuje dorwać nieuchwytnego seryjnego zabójcę grasujacego po Lublinie - Cztery Iksa. Czy tym razem ekipa śledcza zdoła pojmać mordercę i położyć kres jego bestialskim działaniom?

Po dłuższej przerwie od temperamentnego Eryka postanowiłam wrócić do jego śledztwa, tym bardziej zachęcona pogłoskami, że druga część jest znacznie ciekawsza od drugiej. I ja to zdanie absolutnie podzielam!

Makabryczne opisy w tym tomie poszły nieco w odstawkę. Oczywiście nie brakuje tutaj momentów, kiedy czujemy się zniesmaczeni, czytając jak sprawca obchodzi się ze swoimi ofiarami. Jednak nie da się nie zauważyć, że w tej części autor postawił na jeszcze głębszą kreację głównego bohatera oraz zaskakujące zwroty akcji. Wszystko w nadmiarze szkodzi - tym bardziej brutalne opisy tortur. Na całe szczęście w "ofierze" są nam one podawane w rozsądnych dawkach. Rozbudowana warstwa obyczajowa, pozwala lepiej poznać bohaterów i bardziej się z nimi zżyć - zwłaszcza z komisarzem Deryło.

Książka jest skonstruowana w idealny sposób. Każdy rozdział kończy się w momencie apogeum przez co bez zastanowienia sięgamy po kontynuację przygód bohaterów, a książki nie chce się odłożyć na bok. Pozycję tę się dosłownie pochłania, a zakończenie wbija w fotel. Niestety problem z książkami Czornyja mam jeden, za to ogromny. Fabuła jego książek nie zapada w pamięć na długo. Między pierwszą, a drugą częścią zrobiłam sobie małą przerwę i miałam spory problem odnaleźć się w wątkach. Pozycje spod pióra tego autora są (przynajmniej dla mnie) ważne tylko w momencie lektury - typowe odmóżdżacze, które pomagają się zrelaksować.

Swoją "ofiarą" Czornyj udowodnił, że nie tylko trzyma poziom po "grzechu", ale nawet udało mu się wskoczyć level wyżej. Pióro autora może nie przypaść do gustu głównie wrażliwym, jednak należy mu oddać to, że w obecnej chwili jest on jedynym tak odważnym i bezkompromisowym twórcą oferującym nam krwawą rozrywkę w naprawdę dobrej formie.