Ognista recenzja

Po przeczytaniu "Ognistej" czuję pewnego rodzaju niedosyt. Ale nie mam na myśli tego, że spodziewałam się po tej książce czegoś więcej, lecz chodzi o niedosyt po tym jak szybko skończyłam ją czytać.
Ale na szczęście następna część pojawi się w USA 6 września 2011r., potem czekać tylko na tłumaczenie :-)
Smoki kojarzą nam się ze złymi stworzeniami, lub z obrońcami ziemi. A tu występują mityczni potomkowie smoków którzy mogą przywierać kształt człowieka, coś nowego prawda? ;-)
Jacinda jest jedną z dragonek, pewnego dnia łamie bardzo ważną regułę swojej wspólnoty i przychodzi jej za to gorzko zapłacić. Czy odnajdzie się w świecie zwykłych ludzi? Czy da się ponieść miłoścido myśliwego, myśliwego, który poluje na jej rasę - na dragony.
Sophie Jordan autorka tej powieści już od wczesnych lat swojego życia snuła opowieści o smokach, wojownikach i księżniczkach.
Jest autorką romansów historycznych, obecnie całą swoją uwagę skupia na serii o Jacindzie.
Uwaga!!!Trwają prace nad adaptacją filmową "Ognistej".
Tyle jest opowieści o wampirach, aniołach i wilkołakach. A z opowieścią o dragonach spotkałam się po raz pierwszy i nie spodziewałam się po "Ognistej" niczego specjalnego, nie spodziewałam sę także, że przypadnie mi aż tak do gustu. Choć zapowiadało się na coś innego.
"Ognista" wciągnięła mnie nie samowicie, gdy tylko zaczęłam ją czytać, to nie można mnie było od niej oderwać.
Jacinda może przywierać ludzką postać, dlatego w mieście do którego ucieka z rodziną chodzi do liceum.
Super jest to, że w książce istnieją tak jakby dwa światy. Ten jej świat paranormalny oraz zwykłe liceum i zwykli nastolatkowie - przynajmniej w większości.
Jacinda ma siostrę bliźniaczkę Tamrę. Z wyglądu są jak dwie krople wody, ale z charakteru są zupełnie inne.
Kiedyś były ze sobą bardzo zżyte, ale wszystko się zmienia gdy Jacinda przechodzi przemianę, a Tamra nie, wtedy się "rozdzielają".
Jacinda wydaje się być egoistyczną osobą, ale wcale taka nie jest, kiedy komuś z jej otoczenia dzieje się coś złego to zawsze stawia w jego obronie.
Chodź Tamra i Jacinda nie są papużkami nierozłączkami, to i tak zawsze sobie pomagają.
Tamra wydaje się być modnisią, którą najbardziej obchodzi zdanie innych, ale tak wcale nie jest, po prostu w końcu ona może dostać coś od życia, a nie tylko jej siostra, więc chce z tego korzystać póki się da.
A wątek romanrtyczny bardzo mi się spodobał. Will jest naprawdę zakochany w Jacindzie i każde jej odrzucenie sprawia mu wielki ból, a trochę tych odrzuceń jest. Jest gotowy zrobić wszystko aby tylko z nią być.
Sama Jacinda nie jest zbyt pewna swoich uczuć i ciągle ma wątpliwości.
Choć książka jest napisana w czasie teraźniejszym to i tak jest świetna.
Koniec daje wielki przedsmak przed następną częścią serii.
Okładka mnie zachwyciła - twarz rudowłosej dziewczyny z pojawiającymi się łuskami na jej twarzy.
"Ognista" wciąga, ekscytuje i napawa nadzieją, że wszystko dobrze się skończy. Oby tak było. W pewnych momentach doprwadza do płaczu z powodu bezsilności.