Słowa wdzięczności. Z zachwytu nad życiem recenzja

Anna Niemczynow ma tę lekkość w pisaniu, ten prosty i łatwy sposób dotarcia do odbiorcy. Traktuje czytelnika jak przyjaciela, jak bliską sobie osobę i rozmawia z nim bez skrępowania, otwarcie i z sercem na dłoni.

W najnowszej lekturze autorka zachęca nas do praktykowania, dosłownie na każdym kroku, wdzięczności. Za co można być wdzięcznym? Za wszystko. Za dobre i złe rzeczy. Dziwne, ale dlaczego? Nie sztuka być wdzięcznym, gdy wszystko się układa po naszej myśli, gdy pomyślność i szczęście nas nie opuszczają nawet na chwilę. Wtedy jesteśmy wdzięczni i zadowoleni. Ale wielkim wyzwaniem i umiejętnością jest dziękować, gdy jest źle, gdy los nas doświadcza i nie jest wobec nas łaskawy. Takie trudne sytuacje uczą życia, pokazują nam, że trzeba w niepowodzeniach doszukiwać się sensu tych wydarzeń, zadać sobie pytanie, dlaczego nas dosięgają? I wiadomo, każdy z nas inaczej będzie uzasadniał niepowodzenia, każdy będzie tłumaczył po swojemu.

Przyznam, że często dziękuję za określone pozytywne sytuacje w moim życiu, za powodzenie, za rodzinę i liczne grono przyjaciół. Ale za coś przykrego raczej nie starałam się być wdzięczna. Ale jak się głębiej nad tym zastanawiam i to analizuję, to muszę przyznać, że jest w tym coś. Nie do końca jest to pozbawione sensu. Wydobywam z tego pewną prawdę, głębię i moc, którą się nie będę z nikim dzielić. Moje przemyślenia zostaną ze mną i będą drogowskazem do zmian, oczywiście na lepsze. Będą bodźcem do przyjmowania życia takim jak jest.

Wielką sztuką, zwłaszcza w dzisiejszych trudnych i zwariowanych czasach, jest cieszyć z małych, prawie niedostrzegalnych rzeczy i symboli. Ja tak potrafię i praktykuję od lat. Cieszę się z ładnej pogody, z pachnącej i świeżo zaparzonej kawy, z uśmiechu na twarzy mijającej mnie obcej osoby w porannej drodze do pracy. I wszystkich znajomych wkoło zarażam swoim optymizmem i radością, pokazuję, jak można się cieszyć dosłownie ze wszystkiego. Potrafię złą okoliczność odwrócić w pozytywny odbiór i pokazać jej jasne strony. Celebruję i cieszę się z każdego kolejnego dnia, nieważne czy jest deszczowy czy słoneczny, ważne, że mogę go przeżyć po swojemu, wydobyć z niego pozytywne emocje. Łatwiej jest mi zrozumieć przekaz autorki, gdyż jestem niepoprawnym optymistą, z uśmiechem nie schodzącym z twarzy, który codziennie rozsiewa wokół siebie dobro i pokój. I uczę innych, jak z radością podchodzić do codzienności i cieszyć się bez względu na nastrój i wewnętrzny ład.

Książka jest podzielona na ponad sto krótkich rozdziałów, koszyków wdzięczności, każdy koszyk to pochwała innej sfery naszego życia. Wachlarz słów wdzięczności jest ogromy i nieskończony. I każdy dzień kończy się modlitwą, podziękowaniem za to, co się doświadcza każdego dnia.

Słowa wdzięczności to pewnego rodzaju poradnik – drogowskaz, jak żyć pełnią życia i cieszyć z barw otaczającego nas świata. Zawiera mnóstwo cennych rad, zasad i wskazówek. Niekończąca się skarbnica życiowych mądrości. Wystarczy przyjąć tylko niektóre z nich, a radość i miłość wkroczy w twoje życie, i słońce rozświetli twoje emocje i wydobędzie je z ukrycia.

Praktykowanie postawy życiowej skierowanej na okazywanie wdzięczności może mieć tylko pozytywny wydźwięk. Zmieni nasze postrzeganie świata, nasz stosunek do otoczenia i nauczy dostrzegać to, co dotychczas nam umykało, co było dla nas niewidoczne i przez nas niedostrzegalne. Pozwoli uchwycić momenty ulotne i wirtualne.

Autorka jest uśmiechniętą i zadowoloną z życia kobietą, która potrafi celebrować każdy dzień. Uczmy się od niej, to tak niewiele, a potrafi zmienić w życiu tak wiele.

Nie będę polecać tego poradnika, on jest wartością samą w sobie. Ten, kto ma go przy sobie, to jakby wygrał największy los na loterii! Głębia myśli i sentencji, które sprawią, że w twoim życiu zagoszczą niesamowite przeżycia i piękne emocje!