Śledztwo od kuchni recenzja

Karolina Morawiecka (bohaterka) to wdowa po aptekarzu, przekonana o swoich królewskich manierach, która z wdziękiem godnym buldożera, wtrąca się w każdy aspekt życia mieszkańców Wielmoży i okolic. Karolina Morawiecka (autorka) powołała do życia postać barwną i nietuzinkową. Jestem wielką miłośniczką brytyjskich seriali komediowych i pierwsze moje skojarzenie, toż to z zachowania wykapana Hiacynta Bucket z kultowego „Co ludzie powiedzą?”!

Poza niewątpliwym talentem kulinarnym, nasza bohaterka, ma także zacięcie detektywistyczne. Nic więc dziwnego, że gdy w spokojnym dotąd miasteczku dochodzi do morderstwa kelnerki, nie może pozostać obojętna…

Małopolska wersja Panny Marple (choć w mojej ocenie oryginału nic nie pobije) rozpoczyna śledztwo. Drąży, korumpuje swoją kuchnią miejscowych policjantów i jest przy tym bardzo skuteczna.

Towarzyszy jej siostra Tomasza. Oj, to ci dopiero jest postać! Przeniesiona karnie za rozwikłanie zagadki ciał na strychu macierzystego zakonu feministka, miłośniczka dobrego jedzenia i literatury. Ojciec Mateusz w spódnicy. To moja ulubiona bohaterka.

To aspirująca do miana klasycznej komedia kryminalna. Sympatyczna i stylowa lektura z przymrużeniem oka, nawiązująca tak w formie, jak i w treści do klasyki angielskiego kryminału. Jeśli szukasz miłej lekturki na wakacje czy jeden wieczór, będzie pasowała jak ulał. Miłośnicy rasowych, krwawych kryminałów ze skomplikowaną intrygą – to nie jest lektura dla Was. Uprzedzam. Można się przyczepiać do wielu rzeczy, że fabuła jest przewidywalna, policjanci ukazani są jak totalne bezmózgi, które muszą polegać na sile intelektu starszej pani, prowadzenie śledztwa i wiele innych. ALE patrząc na całokształt widać, że to zamierzone i celowe działanie. Więc Twój wybór, czytasz lub nie.

Karolina Morawiecka (autorka) gra konwencjami, świadomie nawiązuje do klasycznych, brytyjskich kryminalnych utworów. Starając się przenieść angielskie realia na rodzimy grunt. To świadoma gra, zabawa zapraszająca do odkrywania tych smaczków, zresztą autorka wcale się z tym nie kryje.

Wszystko to i jeszcze więcej sprawia, że przy tej lekturze można miło się odprężyć, a ja już po pracy wybieram się do biblioteki po kolejne części.