Marsz niepodległości recenzja

Iwona Grądzka w swoim najnowszym tomiku poezji "Marsz Niepodległości" prezentuje czytelnikowi bogactwo języka, malując obrazy pełne pasji, buntu i tęsknoty. Tomik składa się z kilku sekcji, z których każda to jak osobny wątek w wielkim narracyjnym obrazie.

"Życiorys" – początkowa sekcja poświęcona życiorysowi nieznanego buntownika i żołnierza, uwięzionego i skazanego na zaborczych ziemiach, rzuca czytelnika w wir historii, gdzie walka o wolność i niepodległość jest jak epicki poemat. Grądzka posługuje się metaforą skoku lamparta na wolność, co dodaje dynamiki opowieści. Przemierzanie świata przez bohatera staje się nie tylko fizycznym podróżowaniem, ale także poszukiwaniem wolności dla Europy. Wers "Wyzwolenie ze snu o złotej wolności szlacheckiej" stanowi istotny punkt zwrotny, ukazujący głęboką refleksję nad wartościami i ideologią.

"William Turner" – w sekcji poświęconej Williamowi Turnerowi autorka przenosi nas do świata sztuki, gdzie mistrzowie malarskiego rzemiosła stają się bohaterami. Opisuje barwy, pigmenty i inspiracje, które Turner wykorzystuje, aby uchwycić piękno natury. Ta część tomiku stanowi hołd dla sztuki, wprowadzając czytelnika w świat mistrza pejzażu, jednocześnie ukazując, jak sztuka może być narzędziem przekazu wolnościowego ducha, co stanowi ciekawe przejście od tematyki politycznej do artystycznej.

"Ostrzeżenia" – w tej sekcji autorka przekazuje czytelnikowi społeczny komentarz. Przekonuje, aby być czujnym i nie ulegać iluzjom życia, zwracając uwagę na manipulacje, fałszywe obrazy i ukazuje cenę ignorancji. Prawda, mimo że czasem bolesna, jest jedyną drogą do autentycznego zrozumienia rzeczywistości. Przejście od narracji historycznej i artystycznej do społeczno-politycznej wskazuje na różnorodność tematów poruszanych przez autorkę.

"Drzewa jesienne" – to zmysłowy opis natury, który wplata się w cykl życia i przemiany. Grądzka przemyca w tym fragmencie subtelną aluzję do ludzkiego życia, porównując drzewa do aktorów na scenie, którzy ostatecznie odsłaniają swoją prawdziwą naturę. Używa metafory striptizu, by opowiedzieć o naturze i zmianach, jakie zachodzą wokół nas. To piękne porównanie sprawia, że poezja staje się metaforą życia.

"Warszawa" – o Warszawie autorka mówi z poszanowaniem i dumą, nadając miastu kobiecy charakter, z mocnym akcentem o historii walki o niepodległość. Wprowadza bohaterkę jako uosobienie walki i wytrwałości, podkreślając jej związek z mitologią zwycięstwa i wolności. To piękne i osobiste spojrzenie na miasto, które przeżyło trudne chwile, a jednak nadal stoi dumnie.

"Afryko" - ostatnia sekcja, której przyjrzałam się bliżej, przenosi czytelnika na kontynent pełen kontrastów. Grądzka ukazuje tu dramatyczny obraz migracji i próby przeżycia. Wykorzystuje morskie motywy, aby przedstawić niebezpieczeństwa i nadzieję, zacierając granice między światem rzeczywistym a mitycznym. W tym fragmencie poezji widać siłę obrazowania autorki, zdolność przekazywania emocji i współczucia.

Podsumowując, "Marsz Niepodległości" to zbiór poezji pełen głębokich przemyśleń, silnych obrazów i odważnych tematów. Iwona Grądzka wplata w swoje wiersze historie, refleksje społeczne, a także hołd dla sztuki i przyrody. Tomik ten jest pełen emocji, stanowi fascynującą podróż przez różne obszary ludzkiego doświadczenia.

Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Sorus.