Motyl i skrzypce recenzja

Książka to to przejmująca opowieść o austriackiej skrzypaczce, Adele, która wskutek decyzji o jej reedukacji zostaje zesłana do obozu Aushwitz-Birkenau.

-

Fabuła toczy się w dwóch przedziałach czasowych.

Z jednej strony mamy przedstawioną historię Adele, opowiedzianą przez nią samą. Widzimy przepych austriackiej filharmonii, gdzie gościnnie koncertuje młoda kobieta. Dostrzegamy nieco groteskowe zachowanie jej matki, która w obliczy panującej wojny, bardziej dba o wizerunek córki, tak aby był ona dobrą partią. Widzimy ojca dziewczyny - generała Trzeciej Rzeszy - który wyżej ceni służbę Fuhrerowi niż więzy rodzinne i wydaje córkę niemieckim żołnierzom, kiedy wychodzi na jaw, jej udział w pomocy ukrywającym się Żydom.

Z drugiej strony poznajemy historię Sery, która toczy się w czasach współczesnych. Ta właścicielka nowojorskiej galerii sztuki od około dwóch lat, bezskutecznie poszukuje oryginału portretu kobiety, wykonanego w obozie koncentracyjnym. Na tym przejmującym dziele widać piękną kobietę, ubraną w arystokratyczny sposób o przenikliwym spojrzeniu. Cechami, która przemawiają za tym, że jest więźniarką są ogolona głowa i wytatuowany na ramieniu numer. Poszukiwania Sery, doprowadzają ją do posiadłości Hanoverów, w której zdaje się, że zmarły senior rodu jest kluczem do znalezienia oryginału dzieła. W posiadłości bowiem przechowywana jest kopia portretu. Niestety sytuacja nieco się komplikuje, kiedy obraz staje się kością niezgody w procedurze spadkowej.

Wspólne poszukiwania owocują też wątkiem miłosnym pomiędzy Serą a Williamem, choć oboje są już boleśnie doświadczeni.

-

W książce pokazany jest przerażający obraz obozu śmierci. Mimo, że Adele jako członkini obozowej orkiestry może liczyć na lepsze warunki niż inne więźniarki, nadal pozostają one nieludzkie. Adele początkowo oprócz codzienny, wielogodzinnych prób pracuje również w Kanadzie, miejscu segregacji rzeczy osobistych więźniów, odbieranych im przy przyjeździe. Groteskowość samego bytu orkiestry w tym strasznym miejscu porusza. Muzyka, w formie skocznych marszów i innych patriotycznych melodii towarzyszy bowiem ludziom, maszerującym do komory gazowej oraz nowoprzybyłym. Adele, trzyma przy życiu jednak wspomnienie Vladimira, jej ukochanego. Schowana w futerale spinka w kształcie motyla - prezent od niego- towarzyszy jej w najtrudniejszych chwilach. W obozie poznaje również Omarę, która zastępuje dziewczynie matkę.

-

Fabuła mnie bardzo wciągnęła. Z ciekawością, wzruszeniem, ale też przerażeniem poznawałam losy młodej skrzypaczki. Jednak na tle przeczytanych pozycji z literatury obozowej uznałabym ją za jedną z łagodniejszych. Jeśli więc chcielibyście sięgnąć po książkę w tym temacie, ale obawiacie się jej drastyczności - ta będzie odpowiednia.