Nagroda pocieszenia recenzja

Od dawna żadna książka nie wzbudziła we mnie tylu emocji. Dlaczego?
Cóż wiem, że nastoletni chłopcy mają duży problem z czytaniem. W liceum, zazwyczaj, nie czytają prawie nic. Albo jeśli już sięgają po książki, to zazwyczaj są to tylko lektury, ewentualnie literatura fantasy.

Gdy w moje ręce trafiła "Nagroda pocieszenia" Adama Langa, pomyślałam, że być może będzie to strzał w 10 i zaciekawi nastolatków.
Autor powieści jest matematykiem, który z młodzieżą miał zawsze świetny kontakt. Jego powieść opowiada szczerze, momentami brutalnie i bez ściemy o pierwszych dniach w nowej szkole. Pisarz uważa, że :

Atutem powieści jest styl autora. Krótkie rozdziały i bardzo wyraziste charaktery, które poznajemy w książce.
Przede wszystkim Kuba, główny bohater, licealista, opowiada o swoim życiu w taki sposób, że już po paru przeczytanych kartkach, czułam się jak jego koleżanka z nowej klasy. Kuba, do tej pory kujon, zaprzyjaźnia się z kapitanem drużyny koszykówki "Trotylem' i zostaje "Kubłem". Problemy pojawiają się, gdy pomiędzy dwoma przyjacielami staje dziewczyna. Czy Kaja będzie pierwsza miłością jednego z nich? I czy przyjaźń nastolatków przetrwa, w myśl zasady : "Nie ruszamy dziewczyn kumpli".

Czytając "Nagrodę pocieszenia", mogłam przyglądnąć się z bliska męskiej przyjaźni, ale przede wszystkim zobaczyć miłość i pierwsze zauroczenia w wielu "krzywych zwierciadłach".
Zdecydowanie polecam, chłopcy sięgnijcie po ten tytuł. Będziecie mieli o czym myśleć podczas wiosennych spacerów.

W taki sposób autor rozpoczyna swoją opowieść:

Efekt uboczny książki, uwaga! Można uzależnić się od wielu smaków ciasteczek - Delicji. Dlaczego? Jeśli przeczytacie "Nagrodę pocieszenia", poznacie odpowiedź.