Recenzja książki Gasnące Słońce

Gasnące słońce.

Jak wiecie książkę miałam przyjemność czytać już zimą w zeszłym roku, gdzie moje wrażenia na świeżo możecie przeczytać w innym poście. Można domyślić się, że historia rozgrywającą się w świecie Kiroho spodobała mi się tak bardzo, że musiałam zostać jej patronem.
Agata pisze tak lekko i przyjemnie, że czytając książkę poraz drugi zatonęłam w w historii tak jakbym czytała ją poraz pierwszy. Wprost nie mogłam odłożyć książki, chciałam ją skończyć jak najszybciej.
Książka wydana teraz przez Agatę zawiera parę poprawek oraz mapkę całej krainy, i oczywiście nową okładkę, która podbiła koje serduszko.
Fabuła książki - mam tu dwa różne plemiona : Słońca i Księżyca. Każde z nich ma swoje rytuały i wierzenia. Każde postępuje inaczej ze swoimi ludźmi. Ale jak zwykle w każdym z nich muszą znaleźć się wyjątki - Sonya oraz Levone. Córka wodza która zostaje ineptuską skazana na śmierć przez swój lud, dziewczyna jest nieśmiała, cicha, lekko naiwna, ale przy tym bardzo tajemnicza i z coraz wiekszym zainterowaniem sledzilam jej poznawanie samej siebie. Książę który już od 12 roku życia broni swoich ludzi, właściciel groźnej watahy wilków - totemów - jest wyrozumiałą i bardzo rozsądną osobą, ale potrafi pokazać pazury.
Spotykają się w niezbyt sprzyjających dla Sonyi sytuacji, ale to wiąże ich nicią porozumienia. A Levone broni Sonye nie tylko przed jej plemieniem, ale też przed zdradziecką żmiją na swoim zamku.
Fajnym wątkiem w historii jest posiadanie zwierzęcej części naszej duszy zwanej totemem. Kto nie chciałby mieć mistycznej postaci obok siebie, która w razie potrzeby obroni lub zapewni wsparcie?
Świat który autorka wymyśliła w książce jest dopieszczony, świetnie opisany. Nie znajdziecie tu nad wyraz dużo opisów, ale jak dla mnie jest ich wystarczająco. W końcu każdy umie sobie wyobrazić pustynie, dżungle, czy góry prawda? W opowieści mamy też przeróżne stwory, z którymi walczą nasi bohaterowie.
Nie tylko głównymi bohaterami czytelnik żyje. Mamy ty świetne postacie poboczne z, którymi można się naprawdę zżyć. Zabawny, gadatliwy Mound, jego siostra Masina, kapłana Volana, czy mało przedstawiona Firen z pełnienia Słońca. Mam nadzieję, że w 2 tomie będzie o niej nieco więcej.

Gasnące Słońce jest świetnie zapowiadającym się pierwszym tomem z trzech, których już nie mogę się doczekać.