Pierwszy dzień po śmierci recenzja

Edward Stachura napisała kiedyś, że „Wędrówką jest życie człowieka”. Motyw życia jako podroży jest niezwykle popularny w literaturze. Z tego tematu skorzystał również João Luís César Neves, który miejsce akcji swojej powieści osadził w... życiu po śmierci.
Bohater-narrator książki „Pierwszy dzień po śmierci” umiera. Wraz z ostatnim ziemskim tchnieniem trafia na Stację Śmierci. Tam opieką otacza go jego Anioł Stróż, pociesza i tłumaczy skomplikowaną, pozaziemską sytuację. Mężczyzna ma ze sobą walizkę pełną ukochanych książek, która postanawia zabrać ze sobą w dalszą podróż. Spotyka innych zmarłych, którym także towarzyszą ich aniołowie. Bohater poznaje skomplikowane historie ludzi, gdyż w zaświatach nie istnieją bariery językowe. Z czasem trafia na peron i musi wsiąść do pociągu, który zawiezie go prostu do raju. Problem w tym, że na dworcu czekają dwa pociągu, których stacją docelową jest „Niebo”. Jak wybrać ten właściwy?
Autor kreśli ciekawą wizję życia pozagrobowego. Garściami czerpie z Dantego i jego wędrówki po zaświatach, a także cały czas nawiązuje do Pisma Świętego. Historię zmarłego mężczyzny przeplata biografiami świętych chrześcijańskich oraz słynnych postaci historycznych. Do głosu dochodzą także współtowarzysze bohatera – zwykli, szarzy ludzie, którzy pod przewodnictwem swoich aniołów również próbują dokonać właściwego wyboru. Zdecydowanie najbardziej poruszyła mnie opowieść Catherine, która dopiero po śmierci dowiedziała się, że ma dwadzieścioro ośmioro dzieci, a nie tylko jedno, które wychowała.
Muszę przyznać, że „Pierwszy dzień po śmierci” to jedna z najdziwniejszych książek jakie czytałam. Długo zbierałam się do napisania choć kilku sensownych słów na jej temat i nadal nie wiem, czy mi się udało. Mimo niełatwej tematyki zachęcam wszystkich do przeczytania tej powieści, gdyż autor w niezwykle oryginalny sposób wykłada podstawową naukę Kościoła, opowiada o Bożym miłosierdziu, ukazuję istotę modlitwy za zmarłych i dusze w czyśćcu cierpiące, a przede wszystkim prowokuje do przemyśleń nad własnym życiem i skutkami wyborów, których dokonujemy. Polecam!