Dziewczyny z Hex Hall Diable szkło recenzja

Czy każdy dobry paranormal musi mieć mroczną atmosferę ? Otóż książka nie zawsze musi być taka ,nie musi sprawiać ,że mamy wrażenie jakby ktoś nas obserwował lub czujemy dreszcze. "Dziewczyny z Hex Hall.Diable szkło" Rachel Hawkins łączy w sobie zagadkowość i dużą dawkę humoru.

Sophie Mercer chce się poddać Redukcji ,żeby pozbawić się mocy. Wybiera się do Londynu z przyjaciółmi ,Jess i Cal'em ,aby przemyśleć dokładnie swoją decyzję. Tam spotyka się pierwszy raz z ojcem ,przewodniczącym Rady Prodigium ,czyli istot nadnaturalnych takich jak czarownice ,wampiry czy elfy. Mogło się wydawać ,że musi się zmierzyć tylko z ewentualnym spotkaniem z Archerem ,który okazał się członkiem Oka ,organizacji zwalczającej takich jak Sophie. Okazuje się ,że ktoś próbuje ją uśmiercić i nie ona jedna jest nastoletnim demonem. Na dodatek dowiaduje się wielu istotnych faktów ,które mocno i nie zawsze pozytywnie wpływają na jej życie.

Popełniłam ogromny błąd zwlekając z kupnem części pierwszej ,głównie sugerując się opisem ,który nie przedstawiał "Dziewczyn z Hex Hall" zbyt ciekawie. Nowa dziewczyna w szkole ,wredne koleżanki i chłopak...Nie raz to słyszałam. Jednak okazało się ,że niepotrzebnie ją omijałam z daleka :)
Oczywiście człowiek lubi powtarzać swoje błędy ,więc pewnie tej książki też bym szybko nie kupiła ,gdyby nie brak interesujących mnie pozycji. Znów nie mogę uwierzyć w swoją głupotę. Ogromnym plusem jest postać Sophie.

Mam dość "szarych myszek" ,które użalają się nad sobą ,nie wierzą w siebie i w to ,że ktoś mógłby się nimi zainteresować. Mercer jest sarkastyczna ,dowcipna ,miła ,odważna i rozważna. Ogólnie mogłabym wymieniać chyba same plusy. Co chwilę zasypuje czytelnika śmiesznymi ripostami.
Chciałabym ,żeby autorka dała jeszcze więcej scen z Cal'em ,do którego mam coraz większą słabość ,aczkolwiek czuję niedosyt ,bo za dużo (nawet w tej części) o nim się nie dowiaduję. Z drugiej strony jest jeszcze Archer Cross ,który jest między tzw. "młotem ,a kowadłem". Jest Prodigium ,a wychowało go Oko. Bardzo mnie ciekawi jak Rachel Hawkins rozwiąże tą sprawę.

Z początku książki dzieje się tylko kilka ciekawych rzeczy ,ale koniec czyta się już z wypiekami na twarzy ,odczuwa się napięcie i szok. Bez wątpienia jest to oryginalna i mocno wciągająca pozycja. Tłumaczy wiele sytuacji z pierwszej części i wprowadza też dużo znaków zapytania. Wywołała we mnie silne emocje. Z bólem serca się od niej odrywałam ,bo każde zdanie czyta się z przyjemnością i łatwością. Sequele są czasem gorsze ,ale "Diable szkło" zdecydowanie do nich nie należy i pozostaje tylko głęboko wierzyć ,że trzecia część będzie jeszcze lepsza. To bardzo dobra książka na lato. Jeśli np. nie lubimy plaży( jak ja ) ,a rodzice nas tam ciągną to na pewno nie będziemy się z nią nudzić. Sama nie zdecydowałabym się na sięgnięcie po nią w autobusie czy tramwaju kiedy podróż trwa parę minut ,bo ciężko byłoby mi ją zamknąć.
Jeśli zostajecie na wakacje w domu to możecie się przenieść do Anglii i choć nie zwiedzicie zbyt wielu miejsc ,to przeżyjecie wiele przygód. Oczywiście muszę też wspomnieć o opisie ,który zachęca dużo bardziej niż poprzednim razem ,choć okładka (pomimo ,że nienajgorsza) jest już na niższym poziomie.