Mosty na Wiśle recenzja

"Mosty na Wiśle" przenoszą do Krakowa z lat dziewięćdziesiątych, gdzie nad rzeką odkryto zwłoki niemieckiego turysty. Śledczy Cichocki rusza tropem niedawnych derbów. Odnajdują się jednak kolejne ofiary, które łączy również zainteresowanie zbrabowanymi dziełami sztukami. W drugiej linii czasowej obserwujemy czasy II wojny światowej i losy Hani, walczącej o przetrwanie w okupacji.

To kolejna książka autorki, umiejętnie łącząca różne perspektywy czasowe w spójną i porywającą całość. Naprzemiennie przeskoki pomiędzy życiem Hani i Walentego ukazują pozornie zupełnie odrębne opowieści, jednak szybko się okazuje, że są ze sobą nierozerwalnie związane. Podstawowego związku domyśliłam się trafnie bardzo szybko, ale finalny plot twist i tak mnie kilkukrotnie zaskoczył i usatysfakcjonował wprawnym przemyśleniem całej fabularnej układanki i przekonującego połączenia wszystkich wątków. Te skrupulatność ogromnie cenię w książkach pani Małysy!

Muszę przyznać, że tak, jak intrygowały mnie śledcze wątki, tak jednocześnie poruszały dzieje z przeszłości i chyba to właśnie ta zamierzchła perspektywa zrobiła na mnie największe wrażenie. Autorka autentycznie i z szacunkiem oddała strach, cierpienie i walkę o przetrwanie w przerażających czasach wojny. Emocje Hani oraz innych postaci chwytały za serce. Kibicowałam tej bohaterce przez cały czas w najboleśniejszych chwilach, podziwiając jej siłę. Jednocześnie najbardziej drastyczne sceny doskonale tłumaczyły jej przyszłość, a także wpływ na najbliższą jej osobę.

Bardzo ciekawie była też napisana osobowość Cichockiego. Jeszcze nie spotkałam się z policjantem tak przepełnionym nerwicą, lękami i fobiami (momentami wprost kojarzyły mi się jego zachowania z Zespołem Aspergera), a jednocześnie tak zdeterminowanym w pokonywaniu ich dla skuteczności pracy. Uzasadnienie jego głęboko zakorzenionych cierpień również tu odnajdujemy i stanowi to świetny przykład traumy pokoleniowej, która wżera się w podświadomość.

Pani Małysa kazdym tytułem robi na mnie coraz większe wrażenie. To świetnie poprowadzona, wciągająca i chwytająca za serce książka, która na długo zostanie mi w pamięci. Polecam!