Mosty na Wiśle

Irena Małysa przez kilka lat znana była jako autorka jednej serii kryminalnej z Baśką Zajdą. „Mosty na Wiśle" jej repertuar rozszerzyły, pokazały coś innego, historię, w której motyw kryminalny może i jest szkieletem, ale to ta strona historyczno-obyczajowa porusza najmocniej. Bo jest to opowieść, która toczy się dwoma torami - w czasie II wojny światowej tj. W latach 1939-1945 oraz w 1993 roku. Punkt wspólny? Kraków. Kraków raz podzielony, raz połączony mostami, które są świadkami radości i zdarzeń tragicznych. Wydarzenia z czasów wojny poznajemy oczami młodej dziewczyny, Hani, której życie, jak wszystkich krakowian, zmieniło się z dnia na dzień. Jej losy, to, czego jest świadkiem, to zdarzenia wstrząsające, które budzą mocne, przytłaczające wręcz emocje. Autorka dba o wiarygodność historyczną, dobrze osadza losy bohaterki w tym, co faktycznie wtedy się w Krakowie działo. Rok 1993 to z kolei zagadka kryminalna i przyjemnie nieszablonowa męska postać śledczego, którego poznajemy zarówno prywatnie, jak i zawodowo. Te czasy rozładowują te okropnie przyjmujące emocje, które towarzyszą historii wojennej, wrzucają czytelnika na znane tory ciekawości skierowanej na zagadkę kryminalną. Która zresztą zbudowana jest sprawnie - może nie jest najtrudniejsza, części rozwiązania pewnie da się domyśleć, ale mam wrażenie, że to przy tej książce nie ma znaczenia, gdyż zadaniem śledztwa kryminalnego jest po prostu zaprowadzenie emocjonalnego balansu. Podoba mi się to, co autorka tutaj po...

Irena Małysa pisze tak dobre książki, że biorę je w ciemno. Tym bardziej, kiedy jednak przeczytałam, że jest to inna historia, niż moja ulubiona seria „Babiej góry”. Nie mogłam się jej doczekać i jak tylko kurier ją przyniósł, od razu zaczęłam ją czytać.

Jakie na mnie wrażenie zrobiła? Niebotyczne!

Autorka od pierwszej strony potrafi zainteresować, wciągając jeszcze bardziej, każdą następną stroną, łącząc historię, która rozgrywa się w Krakowie w dwóch przestrzeniach czasowych. W mistrzowski sposób łączy w nim wciągającą fabułę z intrygującą zagadką kryminalną, włączając do tej niezwykłej historii prawdziwe postacie i wydarzenia, w tym okupację Krakowa, kanibala Franza Thama oraz wątek grabieży polskich dzieł sztuki przez nazistów.

"Mosty nad Wisłą" to powieść, która wciąga czytelnika w mroczny świat okupowanego Krakowa. Autorka z niezwykłą precyzją odtwarza atmosferę tamtych czasów, łącząc elementy thrillera kryminalnego z historią.

To, że autorka splotła w swojej powieści wątki z różnych epok, jest niezwykle interesującym zabiegiem literackim. Dzięki temu bohaterowie stają się bardziej wiarygodni, gdy poznajemy ich przeszłość. Ich decyzje i zachowania są uwarunkowane doświadczeniami, które przeżyli. Przeszłość rzutuje na teraźniejszość, a wydarzenia z dawnych lat mają wpływ na losy kolejnych pokoleń. Równoległe opowiadanie historii z różnych czasów pozwala na bardziej dynamiczną narrację i wprowadzenie większej liczby wątków.

...

Serię o Babiej Górze bardzo lubię, więc rzeczą naturalną, było sięgnięcie po kolejną książkę autorki. Tym razem już nie Babia Góra, a Kraków gra pierwsze skrzypce, w dodatku w dwóch liniach czasowych - podczas wojny i w 1993 roku.

Walenty Cichocki jest pełen dziwactw. Policjant doskonale zdaje sobie z nich sprawę, jednak nie wie, w którym momencie to wszsytko się zaczęło. W Krakowie zaczynają ginąć ludzie, a przy każdych denacie znajduje się szalik Cracovi. Przypadek? Czy może kibicowskie porachunki?
Hania jest młodą dziewczyną, gdy wybucha wojna, która odciśnie piętno i na kobiecie i na Krakowie. Czy losy tych dwojga jakoś się łączą?
Co tu dużo pisać, autorka tak potrafiła manewrować, kluczyć, że totalnie się nie spodziewałam jak to się wszystko skończy. Lubię ten zabieg, gdzie mamy dwie linie czasowe, które muszą się połączyć, chociaż ciężko przewidzieć jak to się stanie. Świetnie mi się czytało, byłam mocno zaangażowana, a losy bohaterów nie były mi obce. Dodatkowy plus za Kraków, który znam i dzięki temu żadna z ulic nie była mi obca.

Książka idealna na początek jak i kontynuację przygody z twórczością autorki. Kawał świetnej lektury. Polecam.