The Writer recenzja

Po solidnym debiucie, jakim okazała się "Tożsamość zbrodni", przyszła pora na "The Writer". Wiedziałam, że będzie to książka, którą przeczytam w ciągu jednego dnia. Czy można tak szybko zaufać autorowi? Hmm, widocznie można, bo to właśnie zrobiłam. 
The Writer jest zupełnie inny niż pierworodna autora;) A jednak coś je łączy- obie nie pozwolą Ci na to, żeby tak po prostu je odłożyć i wrócić do czytania później czy też następnego dnia, obie nie zostawią Cię tak po prostu po przeczytaniu ostatniego zdania. 
Przyznam szczerze, że trudno było zabrać mi się za tę recenzję, opinię. Damian zrobił mi totalny bajzel w głowie, zrył mi mózg! Jeden wielki chaos, totalny bałagan i myśli tak pokręcone, że trudno zebrać to w całość.
Nie jestem żadnym znawcą, nie czytam wielu kryminałów, thrillerów, nie mam dużego porównania, to muszę zaznaczyć. Na tym polu, moja opinia to opinia laika. Myślę jednak, że jest więcej osób takich jak ja, które czasem lubią przeczytać coś innego niż zazwyczaj.

Historia, która zdaje się zaczynać trochę od...tyłu strony. 
Morderca już dawno siedzi za kratami i ahh, jako artysta chce aby świat dowiedział się o wszystkich jego dokonaniach, bo przecież zbrodnia to sztuka! Brrr!
Sztuka tak wielka, że przez pierwsze 100 stron, z moich ust wyrwało się jakże piękne, głośne "k.rwa!" 9 razy. Tak, liczyłam. (A nie mam w zwyczaju zbyt często przeklinać.) Opisy brutalne, czasem wręcz obrzydliwe.

Morderca wybrał sobie upadłego pisarza aby opisał jego historię. Tu nic nie jest przypadkowe! Jestem urzeczona...cholera, można być urzeczonym tokiem myślenia mordercy?! Nie wiem, nie wiem, mój umysł się ze mną bawi. Tak jak skazaniec bawił się z Marcinem.

Jak bardzo mogą wpłynąć na pisarza spotkania z zabójcą?
Tajemnice, tajemnice. 
Ich powolne wychodzenie na jaw.
Jeśli myślisz, że wiesz cokolwiek, najprawdopodobniej jesteś w błędzie i z każdą kolejną stroną przekonasz się co najwyżej o tym, że nic nie wiesz.

A zakończenie? Jesteś tak zdumiony, że parskasz śmiechem i sam nie wiesz jak określić ten śmiech. I tak, znów wyrwały się przekleństwa <ups>

Według mnie, to jest cholernie dobra książka! Damian naprawdę rewelacyjnie kreuje swoich bohaterów i ja jestem pod ogromnym wrażeniem! Wchodzenie w ich umysł jest jednocześnie fascynujące jak i przerażające. Zarówno morderca jak i pisarz, to ludzie szalenie inteligentni! Wspomnienia zabójcy budzą grozę, a to co dzieje się z pisarzem? Jak silnie można manipulować drugim człowiekiem?

Musicie poznać tę historię!

A ja...zostawię sobie kolejne gwiazdki w ocenie na przyszłe książki autora ;) Powiedziałabym, że wierzę...ale nie, ja wiem! że Damian nas nie zawiedzie i z każdą książką będzie lepszym pisarzem.
Daję rok, rok na to, że nazwisko Damiana Jackowiaka będzie naprawdę znane w tym polskim książkowym świecie.