Ocal mnie. After recenzja

Czasami ze mną tak jest, że zdarza mi się czytać serie tylko dlatego, że je zaczęłam i nie chcę ich porzucać, więc musze je skończyć, a nie dlatego, że mi się podobają i ciągnie mnie do tego by dowiedzieć się co wydarzy się dalej. I seria „after” jest tego najlepszym przykładem, bo nie podobają mi się te książki od pierwszych stron pierwszego tomu, a mimo to czytam je dalej i mam zamiar przeczytać całą serię do końca, a nawet sięgnąć po komiks na podstawie tej serii.

Tessa wybaczyła Hardinowi kłamstwo, a teraz sama ukrywa przed nim prawdę. Chce wykorzystać wielka szanse w karierze, ale wie, że to będzie cios dla jej związku. Gdy Hardin dowie się o jej przeprowadzce, wpadnie we wściekłość. Aby zatrzymać Tessę przy sobie, nie cofnie się przed niczym. I to właśnie teraz, gdy jej najbliżsi przyjaciele okazali się największymi wrogami. Jedyną osobą ,na której może polegać, jest Zed. Czy Hardin zaakceptuje decyzje Tessy o wyjeździe? Czy Tessa zerwie znajomość z Zedem? A może zbliży się do niego jeszcze bardziej?

Ponad 800 stron do przeczytania, czy to dużo? W niektórych przypadkach to dużo. W tym przypadku to strasznie dużo i nie mam pojęcia, jakim cudem udało mi się przeczytać tyle stron od początku do końca, a tym bardziej nie mam pojęcia, jakim cudem autorce udało się napisać ponad 800 stron o tym samym-kłótniach i rozstaniach.” After Ocal mnie” to historia, którą spokojnie można by było zamknąć w 300/400 stronach, bo oprócz 30 ostatnich stron nic w niej ciekawego i odkrywczego nie dzieje, a jest strasznie rozwleczona i ciągnie się w nieskończoność, ratują ją tylko bardzo krótkie rozdziały, przez które sam odbiór tej książki nie jest tak bardzo męczący. Za to Hardin jest już niesamowicie męczący, w tej części stał się jeszcze większym gnojkiem, hipokrytą i samolubem niż w poprzednich tomach. A jego arogancja i sposób traktowania Tessy doprowadzały mnie do takiego wzburzenia, że nie raz wylewałam łzy wkurzenia. Na samą myśl, że jeszcze mam kilka tomów do przeczytania robię się znudzona.