To tylko zabawa recenzja

Rok 1999. Małe miasteczko. Pewne deszczowe lato. Grupa znajomych.

Paula po latach wraca pamięcią do feralnego lata, kiedy to jej życie diametralnie się zmieniło. Wtedy bowiem zginęła jej przyjaciółka, Sara. Właśnie tego lata Paula zbliżyła się do Grześka. Chłopak przyjaźnił się z bratem Sary oraz nią. Razem spędzali wakacyjny czas. Jednak nastolatkowie znudzeni grami i używkami, postanowili wymyślić inną "zabawę"... Co się stało? Co kilka miesięcy wcześniej poróżniło Paulę i Sarę?

Anna Kusiak stworzyła mroczny thiller, który od pierwszej strony wciąga. Ta historia oddała nam.klimat lat dziewięćdziesiątych - dla mnie lata wczesnego dzieciństwa, gdzie wszyscy się znają, spędzają razem czas.... Tak jak grupa znajomych w małomiasteczkowej społeczności. "To tylko zabawa" została podzielona na kilka przestrzeni czasowych, i każda z nich rzuca nam nowe światło na wydarzenia z feralnego lata. Książka podzielona została też na trzy części, kolejno zatytułowane: Śmierć, Zmartwychwstanie, Wniebowstąpienie. Te znamienne nazewnictwo w pełni oddaje treść, która jest w ich zawarta. Czytelnik dzięki temu nie gubi się w licznych retrospekcjach czasowych i przeskokach akcji. I pomimo, że dzieje się tu naprawdę sporo, autorka jest dosyć oszczędna w słowach. Książka licząca 245 stron zawiera w sobie to, co najważniejsze dla głównego wątku, poruszając przy tym inne, poboczne - jednak bezpośrednio z nim związane. Kwestie tutaj poruszane są jednak wciąż żywe, a autorka przedstawiła je w autenczyny sposób - mogą one dziać się tu i teraz. W mojej ocenie najbardziej na uwagę zasługuje tutaj klimat- charakterystyczny dla swojego gatunki. Czytelnik czuję ciągle ten specyficzny niepokój, lęk, napięcie związane z rozwojem wydarzeń i niepewność - do samego końca nie wiadomo co i jak. Umiejętne dawkowanie czytelnikowi i rzucanie mu pojedynczych tropów, pobieżnych informacji spowodowało, że czujemy się zaintrygowani i wciągnięci w fabułę,a wszystkie elementy tej misternie zaplanowanej intrygi, wskakują na swoje miejsce dopiero na sam koniec. Tam też poznajemy narrację innych bohaterów. Przez całą niemal książkę, narracja należy bowiem do Pauli. Smaczku do tego dodaję duszny klimat lat 90. w małej, zamkniętej, małomiasteczkowej społeczności. Finalnie powstaję nam to obraz - z pozoru normalnego życia nastolatków, którzy znudzeni codzienną monotonnością, postanawiają wymyślić sobie sposób, na zagwarantowanie sobie rozrywki w deszczowe lato. Na ich przykładzie można wysnuć wniosek na temat młodzieży, ich relacji, stosunków rodzinnych, toksycznych znajomość, poczucia osamotnienia.... Książkę czyta się na jedynym wdechu - ona was zaskoczy, przerazi, wprawi w osłupienie i zagwarantuje moc wrażeń oraz mnóstwo emocji. "To tylko zabawa" to przykład, jak nieprzemyślane i nieodpowiedzialne decyzję mogą zamienić się w koszmar, którego konsekwencje okażą się nieodwracalne i tragiczne. Polecam.