Zemsta 2020 recenzja

Sto lat po zatrzymaniu przez polskie wojska bolszewickiej ofensywy na zachodnią Europę, Rzeczypospolita staje ponownie przed równie trudnym zadaniem. Oto wzmaga się dezinformacja, propaganda i polityczne naciski ze strony Kremla, których celem jest wywoływanie chaosu w Polsce, nadwyrężenie silnych sojuszy i sprowokowanie do ryzykownych działań. A służyć ma ku temu wielka prowokacja, mająca doprowadzić do utworzenia nowej, prorosyjskiej republiki na obszarze północno-wschodniej Polski, dającej de facto swobodny dostęp Rosji do kaliningradzkiego obwodu. Bardzo szybko okaże się, że owa ryzykowna gra pociągnie za sobą przerażające i daleko idące konsekwencje...

Antoni Langer sięga w swej twórczości po raz kolejny po temat możliwej wojny polsko-rosyjskiej, ukazując ów konflikt w jak najbardziej realnej, współczesnej i niemalże reporterskiej formie. Oczywiście mamy tu do czynienia z fabularną powieścią wojenną, gdzie nie zabrakło wielkiej przygody, wartkiej akcji, charakternych bohaterów i scen podpartych odważną wyobraźnią autora..., aczkolwiek nie można nie odnieść wrażenia, że cały zarysowany tu scenariusz działań na polu polityki, wywiadu i wreszcie samej walki, jawi się przerażająco prawdziwie. I jest to niewątpliwie jeden z największych atutów tej pozycji.

Opowieść ta przyjmuje postać wielowątkowej relacji, która rozpoczyna się latem roku 2018, a kończy wiosną 2020. To właśnie za jej sprawą poznajemy okoliczności zaostrzania się politycznej sytuacji pomiędzy Polską i Rosją, zaznajamiamy z wieloma równie ważnymi bohaterami, czy też wreszcie wkraczamy na interesujący grunt codzienności polskiej armii. Pierwsza część książki, to swoiste wprowadzenie do ukazanej tu nowoczesnej wojny, która z wraz kolejnymi stronami nabiera dramatyzmu, spektakularności i rozmachu. Wtedy też mamy przyjemność poznać obraz walki na lądzie, wodzie i w powietrzu, jak i też nieodłączną, wojenną politykę. To barwna, logiczna i niezwykle klimatyczna relacja, która trzyma nas w napięciu do ostatnich stron.

Nie mamy tu jednego najważniejszego bohatera, a co najmniej kilka ciekawych i równie istotnych postaci - by wspomnieć o odważnych kobietach z Wojsk Obrony Terytorialnej, jednostek Straży Granicznej, czy też lotnictwa, a konkretniej odważnej kobiecie za sterami nowoczesnego myśliwca. Są również panowie - tak po stronie polskich żołnierzy, polityków, jak i też przeciwników. I wreszcie nie zabrakło tu również agentów służb wywiadu, a dokładnie rzecz ujmując pewnej odważnej kobiety, która prowadzi bardzo ryzykowną grę. To ludzkie z "krwi i kości", nie kryjący strachu przed wojną, ale też i gotowi do poświęceń w imię swojej służby. To, czego mi zabrakło, to jedynie prawdziwe nazwiska zagranicznych polityków.

Bardzo efektownie przedstawia się obraz rzeczywistości tej opowieści, który obejmuje sobą zarówno liczne ćwiczenia polskich sił zbrojnych, polityczną grę, prowokację przeciwnika, jak i wreszcie sam przebieg wojny. To, jak postępuje kierunek rosyjskiego natarcia, jak wygląda polska obrona i w którą stroną zmierza z każdym kolejnym dniem teatr działań wojennych, wydaje się być niezwykle realistycznym i prawdopodobnym. Oczywiście, autor kusi się tu na pewne odważne i w mej ocenie czasami zbyt optymistyczne fabularne rozwiązania, aczkolwiek w całościowym ujęciu jest to obraz nowoczesnej wojny, jaka wydaje się być bardzo realną.

Nie można nie docenić wiedzy autora na temat nowoczesnego uzbrojenia, taktyki prowadzenia walki, czy też wreszcie topografii terenu. Mamy tu przegląd naszej broni, kilka życzeń względem jej doposażenia m.in. w amerykańskie myśliwce F/A Hornet, jak i też aktualne spojrzenie na stan rosyjskiej armii i jej wyposażenia. Największe wrażenie wydają się budzić jednak same sceny walki - m.in. w przestworzach, na wodach Bałtyku, ale też i chociażby we wschodnich lasach Polski, gdzie to połączone siły regularnej armii i WOT-u prowadzą partyzancką walkę z rosyjskim wojskiem. To wielkie emocje, raz jeszcze realizm i iście filmowy rozmach.

Powieść Antoniego Langera pt. "Zemsta 2020", to intrygująca, świetnie napisana i łącząca w sobie literacki rozmach z iście reporterską relacją, książka. Jej lektura zapewnia nam wielkie emocje, gwarantuje znakomitą rozrywkę i skłania jednocześnie do wielu przemyśleń nad tym, czy aby na pewno możemy cieszyć się dziś bezpieczeństwem w roli współczłonka NATO. Miłośnicy dobrej, współczesnej literatury wojennej będą tą opowieścią tyleż w pełni usatysfakcjonowani, co i zachwyceni. Polecam!