Poskładaj mnie na nowo recenzja

Sue, główna bohaterka, samotna, skromna, dobra. Studentka amerykańskiego college'u ma za sobą trudne dzieciństwo, które zostawiło po sobie ślady nie tylko na jej ciele, ale też duszy. Była ofiarą przemocy domowej. Po tych wydarzeniach stała się nieufna, a przy sobie ma tylko dwóch zaufanych osób, które ją zawsze wspierają. Sue trenuje karate, żeby być silną, i już nigdy nie pozwolić komuś ją złamać. Dziewczyna ma duże oczy w odcieniu gorzkiej ciemnej czekolady, brązowe włosy i piękny uśmiech.

Na uczelni za to dostała przezwisko “Nietykalska”. Starała się być niezauważalna i nikt nie odważył się jej dotknąć. Aż do momentu gdy po treningu spotka kapitana drużyny rugby.

Chris - kapitan drużyny rugby. Przystojny chłopak, ma brązowe włosy i oczy mleczne jak Milka.

Po pierwszym spotkaniu na sali treningowej chłopak zauważył w tej dziewczynie coś, co go przyciąga do niej. Ale nie chodzi to o różnicę w wyglądzie.

Jednak podejmuje zakład, żeby zbliżyć się do tej zranionej życiem dziewczyny.

Jak myślicie, uda mu się wygrać zakład?
Czy będzie on tym samym, kto poskłada ją na nowo?

Książka składa się ze 182 stron, jest krótka. Na pierwszej stronie Paulina Zalecka ostrzega, że ta historia dedykowana wszystkim ofiarom przemocy domowej i zachęca ich do wałki. Ponieważ życie jest piękne i niewarte tego, żeby przeszłość przejęła władze nad nim.

Autorka porusza bardzo ważny temat, o którym moim zdaniem, warto głośno mówić.

W dzisiejszych czasach przemoc domowa to poważny problem istniejący na całym świecie. Ofiarą przemocy może być każdy, ale nie każdy gotowy powiedzieć na głos, że w ich rodzinie jest jakiś problem. Możemy nawet nie podejrzewać, co się dzieje za zamkniętymi drzwiami u sąsiada. A gdy już mamy pewne podejrzenia lub jesteśmy świadkiem zdarzenia, warto dmuchać na zimne, niż będzie za późno.

Warto mówić, walczyć i prosić o pomoc, a na pewno znajdzie się ten, kto poskłada duszę na nowo i pokaże, jak życie może być piękne.

Cieszę się, że miałam możliwość zapoznać się z losem bohaterów i czekam na kontynuację tej historii pełnej bólu, cierpienia, która wywołała u mnie burzę emocji w środku.

Zapraszam do lektury.