Powiernik mieczy recenzja

,,Powiernik mieczy” to książka, która opowiada o Rezkinie, który został wychowany w odosobnieniu w towarzystwie Adwersarzy i Mistrzów. Jednak wszyscy nie żyją, a on musiał wyruszyć tropem jednego z nich, by dokończyć swoją misję.

,,Powiernik mieczy” to książka, której opis zwiastował, że ta historia mi się podoba. Początek książki był dla mnie trochę nudny. Zwłaszcza jeden wątek, gdy nie wiedziałam po, co główny bohater robi pewne rzeczy. Jednak im więcej czytałam tym bardziej się wciągałam, przez co druga połowa była dla mnie zdecydowanie lepsza. Z reguły nie zwracam takiej uwagi na opisy, ale w tej książce były świetne. Szybko się je czytało, a co najważniejsze wszystko mogłam sobie dokładnie wyobrazić. Dzięki temu długie rozdziały czytało się szybciej. Było też kilka opisów walk. Każda była inaczej opisana przez, co nie miałam wrażenia, że się powtarzają, a i nuda nie złapała.

Rezkin to główny bohater i jacie, mam do niego średnie nastawienie. Został wychowany na wojownika. Jego świat kręcił się wokół zasad i umiejętności. Kiedy Rezkin wybrał się w podróż w świat zewnętrzny cieszyłam się. Miałam nadzieję, że jego nieobycie będzie pokazane na każdym kroku, ale chyba za wiele oczekiwałam. Miałam wrażenie, że on nie radzi sobie najgorzej, a nawet całkiem dobrze. Był to po prostu bohater idealny. Wszystko mu się udawało. Było też kilka drugoplanowych bohaterów. Najbardziej z nich polubiłam chyba Frishę. Widziałam, że wiele osób irytowała. Mnie całe szczęście nie. Podobała mi się jej relacja z Rezem, choć zachowywała się, jak się zachowywały inne dziewczyny w jego towarzystwie, to było w tym coś śmiesznego.

Spodobał mi się też niedopowiedzenia myśli niektórych postaci. Na przykład powiedzmy, że jakaś postać jechała w góry. Wiedziała, jakie to są góry, ale dała sobie tego uświadomić. I jacie, przez to ja zaczęłam snuć domysły względem głównego bohatera.

,,Powiernik mieczy” to książka, która mnie zaciekawiła. Nie było zachwytu, ale mam w planach sięgnąć po kolejne części.