Czwarta powieść tom I recenzja

Jak sam tytuł wskazuje jest to książka o książce. O powieści, która jeszcze nie powstała. Czwartej powieści Reginy Nałęcz- młodej pisarki, która mimo, że debiut literacki ma za sobą stosunkowo niedawno, czuje wypalenie twórcze.

Wówczas na jednym ze spotkań autorskich, nieznajomy mężczyzna składa jej propozycję napisania powieści na określony przez niego temat. A właściwie nie przez niego, a jego matkę.

Tym sposobem w ręce Reginy trafia niedokończony maszynopis powieści pewnej poetki i pisarki, który w zaskakujący sposób łączy się nieco z losami jej własnej, zwaśnionej rodziny.

-

Akcja toczy się tutaj niespiesznie. Autorka powoli odkrywa kolejne fragmenty fabuły, przez co cała książka nabiera charakteru wstępu do całej historii.

Powoli poznajemy nie tylko historię Reginy i jej najbliższych, których poróżniły w przeszłości decyzje matrymonialne seniorów rodu. Nie tylko widzimy brak pewności siebie pisarki, która żyje w poczuciu sprawienia zawodu rodzicom, z powodu obranej przez siebie drogi.

Powoli też odkrywamy historię rodu Nałęczów, która zdaje się skrywać więcej sekretów niż pierwotnie nam się wydaje. A wszystko podane jest w takiej dozie, aby zaintrygować czytelnika i zachęcić do dalszej lektury.

-

Ja czuję się zainteresowana. Chętnie razem z Reginą odkryję tajemnice przeszłości powojennej powieści oraz jej rodziny. Chętnie poznam sekrety miłosne Romana Nałęcza, którego decyzje rzutowały na kolejnych członków rodu. Chętnie dowiem się też więcej o autorce niedokończonego maszynopisu, mimo że nie wzbudziła mojej sympatii.
Sympatię wzbudzili jednak inni poznani bohaterowie, szczególnie sędziwy właściciel antykwariatu oraz jego dystyngowana znajoma. To oni zdają się być wskazówką do poznania historii powstawania powojennej powieści.
-
Książka ta jest lekką, stosunkowo krótką lekturą jednak niewątpliwie bardzo uroczą. To chyba najtrafniejsze dla niej określenie. Wplecione opisy z przeszłości, opowiadane słowami żyjących w owych czasach bohaterów dodają jej przyjemnego klimatu. I choć zbyt wiele nie zostało opowiedziane w tym tomie (a może właśnie dlatego), chętnie sięgnę po drugą część tej historii.