Później recenzja

Stephen King "Później" wyd. Albatros.
Tłumaczenie:Rafał Lisowski
Gatunek: horror

"Zawsze jest jakieś później, teraz to wiem. Przynajmniej do śmierci. Bo wtedy wszystko inne jest już wcześniej".

Uważam, że ci wszyscy, którzy twierdzą, że o życiu decydują nasze wybory i drogi, jakimi idziemy, pieprzą bzdury. No bo słuchajcie: czy windą, czy schodami, i tak dotarlibyśmy na drugie piętro. Kiedy kapryśny los wskazuje cię palcem, wszystkie drogi prowadzą w to samo miejsce, tak właśnie uważam".

"Wiecie co? Najgorsze w dorastaniu jest to, że zamyka człowiekowi usta."

Od wielu lat pozostaję wierną miłośniczką prozy Stephena Kinga. Sukcesywnie staram się poszerzać kolekcję jego książek w mojej biblioteczce. Tym razem padło na "Później". Szczerze mówiąc, to do samego końca nie wiedziałam czego się spodziewać po tej lekturze.

Bohaterem książki jest Jamie Conklin. Dwudziestodwuletni mężczyzna postanawia podzielić się z czytelnikami historią swojego może i nie najdłuższego, ale bogatego w interesujące wydarzenia życia. Opowieść rozpoczyna od czasów wczesnego dzieciństwa, sukcesywnie zmierzając do chwili obecnej. Szybko dowiadujemy się, że Jamie posiada niebanalny dar – widzi zmarłych, którzy niedawno spotkali na swojej drodze śmierć (Nieuchronne skojarzenia z „Szóstym zmysłem” są całkowicie uzasadnione, autor sam zresztą nie raz zwraca na nie uwagę).Zmarli w świecie najnowszej prozy Kinga przez chwilę (około tygodnia, jak zauważa Jamie) błąkają się w okolicach miejsc szczególnie dla siebie istotnych – wizualnie nie różnią się od żywych, o ile nie zeszli z tego świata w brutalnych okolicznościach. Wkrótce ich głosy zaczynają zanikać, metafizyczna obecność staje się bardziej ulotna, a niedługo odchodzą zupełnie. Ale nie wszyscy, bo nie wszyscy są tacy sami. Ci, którzy nienawidzili za życia, noszą w sobie potencjał, by po śmierci utrzymać swoją obecność i nawiedzać nieświadomych niczego żyjących. Dokładnie tak dzieje się w przypadku Grzmociarza, seryjnego mordercy z Nowego Jorku, który decyduje się przylgnąć do nastoletniego medium.
To długa historia i trochę dołująca” – wyjaśnia Jamie Conklin, główny bohater powieści