Pralnia serc Marigold recenzja

Q: jaką herbatę lubicie? A może wcale nie jesteście fanami tego trunku?

Reklama-wydawnictwo mova

Ja uwielbiam każdą herbatę i piję hektolitrami. A pytam was o to, ponieważ książkę, o której dzisiaj trochę wam opowiem, to pozycja idealna na jesień gdzie możemy czytać ją z gorącym kubkiem herbatki w ręce.

Prawdopodobnie każdy z nas ma swoje zmartwieni, problemy i troski, takie rzeczy, o które po prostu się martwi a co jeśli powiem wam, że istnieje miejsce, w którym te troski zostaną od was zabrane?

W pralni na wzgórzu otoczonej górami i morzem Ji-eun podaje herbatę. Wszyscy ci, co przybywają do pralni, zwierzają się jej z tajemnic, którymi nigdy dotąd się nie dzielili. Zdrada, porzucone marzenia czy bolesne rany mogą zniknąć jak plamy z koszuli.

Książka podobała mi się niesamowicie, była ciepła kojąco i przede wszystkim dające bardzo do myślenia.

Bo sam zamysł usuwania wspomnień jest bardzo ciekawy. Bardzo interesuje mnie to, ile osób realnie byłoby w stanie usunąć wszystkie wspomnienia, które nas kształtują i budują, które tworzą z nas takiego człowieka nie innego. Jest to książka, która pokazuje nam, jak bardzo drugi człowiek nas kształtuje i to jak bardzo my jesteśmy w stanie zmienić się pod wpływem kogoś. Zdecydowanie jest to nowość na rynku, która idealnie nada się i dla młodych jak i starszych czytelników.

To historia, która ma w sobie wiele emocji, nie zawsze są one negatywne, choć od samego początku mamy tę książkę nacechowaną takim smutkiem i tajemnicą.

Co do samego stylu pisania ja jeszcze nie do końca mogę powiedzieć, że dorosłam do literatury azjatyckiej, dopiero stawiam tam gdzieś swoje pierwsze kroki w tych książkach. Pomimo tego, że początek był okropnie chaotyczny, tak w końcu odnalazłam się w tej historii i poczułam się taka otulona nią.

Jest to taka typowa komfortowa książka, która raczej nie wyrządzi krzywdę czytelnikowi, a może akurat zmieni jego spojrzenie na coś. Dla mnie jest to totalnie 5/5 ⭐️, choć jeszcze nie mogę jej nazwać w pełni swoją historią.