Przełamać noc recenzja

Uzależnieni rodzice, wieczna walka o pieniądze oraz marny kawałek chleba. Tak w skrócie można opisać życie Lizzie, dziewczyny której towarzyszmy od chwili narodzin, aż po dzień jej ogromnego sukcesu. Droga jaką przebyła jest tak zaskakująca, że wydaje się być wręcz nierealna. Bezdomna nastolatka zdobywa stypendium New York Times’a i dostaje się na Harvard. Gdyby ta rzecz nie wydarzyła się naprawdę, nikt by w nią nie uwierzył.

Przełamać noc to opowieść o utracie bezpieczeństwa i zbyt szybkim wkraczaniu w dorosłość. W pozornie lekkim tonie, wprowadza nas w realia nowojorskiego Bronx'u, gdzie dwie siostry stają oko w oko z chorobą niszczącą ich rodzinę. Narkotyki, alkohol, mieszkanie tak zapuszczone, że śmierdzi jak najgorsza melina. Dla dziewczynek jest to codzienność, w której trzeba jakoś funkcjonować.

Mimo tragedii jaka ją spotkała, biograficzna książka Liz Murray nie jest wołaniem o pomoc ani tym bardziej próbą autopromocji. To ogromna dawka bezinteresownej motywacji oraz namacalny dowód na to, że pochodzenie nie ma w naszym życiu większego znaczenia. Autorka bez ogródek porusza w niej temat wszystkiego co ją spotkało. Jest szczera, bezpośrednia, po prostu autentyczna w tym co robi.

I chociaż nie mogę powiedzieć, by jej historia dogłębnie mnie poruszyła, to jestem pełna podziwu dla determinacji, z jaką Lizzie walczyła o swoją przyszłość. Przełamać noc skonstruowane jest jak najlepsza powieść obyczajowa, a jednak po lekturze trudno od razu sięgnąć po coś innego. Ta historia z ogromną lekkością w nas zamieszkuje i zmienia na lepsze. Z każdą kolejną stroną...

Autorka prowadzi organizację Manifest Living, której celem jest inspirowanie dorosłych ludzi by uwierzyli, że mogą osiągnąć wymarzone cele. Na podstawie jej życiorysu powstał też film „Z ulicy na Harvard”, który staje się znakomitym uzupełnieniem napisanej przez nią książki.


Liz Murray „Przełamać noc”
Ilość stron: 436
Wyd. Rodzinne
Ocena: 5/6