Topieliska recenzja

Telefon z przychodni wyrywa Polę ze snu. Okazuje się, że jej trzyletni synek wraz ze swoim tatą nie pojawili się na umówionej wizycie. Gdy Pola nie może skontaktować się ze swoim mężem, mimo szalejącej za oknem zamieci, decyduje się pojechać do przychodni. Po drodze jest świadkiem prowadzonej nad rzeką akcji ratunkowej. Na jej oczach dźwig wyławia samochód z roztrzaskaną przednią szybą. W pustym wraku Pola rozpoznaje nissana Kuby... Zamarznięte ciało jej męża zostaje wyłowione z rzeki kilka dni później. Zwłoki ich synka nie zostają jednak odnalezione. Wszystko wskazuje na nieszczęśliwy wypadek - Jakub nie zdołał uwolnić z pułapki ani siebie, ani dziecka. Tak brzmi oficjalna wersja… Mijają dni, a nad dobrym imieniem Kuby zaczynają się zbierać czarne chmury. W pracy dopuścił się kilku matactw i zapewne w związku z tym był szantażowany. W odległej przeszłości Kuby mnożą się kolejne luki, a główną z nich wypełnia tajemnicza dziewczyna, która kilkanaście lat wcześniej utonęła w kaszubskim jeziorze… Spirala obłędu zacieśnia się w trakcie przeszukiwania domu małżeństwa. W piwniczce na wina policja natrafia na zamknięte w metalowej skrzyni szczątki małego dziecka...
.
Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwomuza i @ewa_przydryga oraz za możliwość jej przeczytania. Kolejna książka autorki za mną i kolejna, która mi się podobała. To jest ten typ lektury, który wciąga od pierwszych stron i w ogóle nie możesz się od niej oderwać. Nie będę tutaj zagłębiała się w to co po kolei działo się w książce, wystarczy opis, który i tak dużo mówi. Czytaliście może książkę, w której każdy bohater miał znaczenie w historii, jego zarys był dopracowany co do joty i nie dało się go z nikim pomylić? No właśnie tutaj to znajdziecie. Jedyną odskocznią jest IDA, która jest siostrą bliźniaczą Poli. Lubi namieszać i wywrócić wszystko do góry nogami, i wtedy robi się ciekawie. Wszystko co tutaj przeczytałam tak pobudziło moją wyobraźnię, te emocje, które czuję do tej pory to jest coś niesamowitego. Rzadko się zdarza, by książka nie dała o sobie zapomnieć na tak długo, no ale jak widać są wyjątki. Tutaj nie ma czasu na nudę, bo akcja toczy się z każdą stroną i tempo wcale nie zwalnia tylko wręcz powiedziałabym, że przyspiesza. Jest tu tyle kłamstw, intryg, niedomówień i tajemnic, że czasami łapałam się za głowę od nadmiaru wszystkiego. Przerażająco ooooj było. Z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że ta pozycja posiada wszystko, co powinien posiadać kryminał/thriller. Naprawdę. Wszystko jest napisane z perspektywy Poli, więc tak naprawdę śledzimy jej poczynania, emocje, które nią targają. Staramy się zrozumieć dlaczego tak a nie inaczej. Końcówka powala na kolana i jest wisienką na torcie, która zakańcza tą mroczną historię. Z niecierpliwością będę wyczekiwała kolejnych pozycji autorki, bo uwierzcie mi, że ta kobieta umie trzymać w napięciu czytelnika i często wodzi nas za nos. Śmiało mogę powiedzieć, że ta pozycja jest lepsza od poprzedniej.