Na Jowisza! Uzupełniam Jeżycjadę recenzja

Musierowicz zdradza więcej niż rąbek tajemnicy dotyczącej tego, co było/ jest jej inspiracją w pisaniu kolejnych części Jeżycjady. Kto był pierwowzorem profesora Dmuchawca? Skąd u seniora rodu Borejków zamiłowanie do łaciny? Komu Ignacy Borejko zawdzięcza miłość do książek i zachwyt nad biblioteką? Na te i inne pytania miłośnicy rodziny Borejków znajdą odpowiedz w Na Jowisza ! Uzupełniam Jeżycjadę. Książka ma bardzo wygodną w czytaniu konstrukcję przewodnika uporządkowanego alfabetycznie, co ułatwia czytania. Przy tym dużo o historii Wielkopolski. Także sporo mało znanych, jak to, że w prawdopodobnie w Śmiełowie Mickiewicz nakreślił plan Pana Tadeusza. I to właśnie tam bardzo lubił odpoczywać. Tutaj także znajdziemy historię Biblioteki Raczyńskich. Ale także dowiemy się czym sama Musierowicz najczęściej zaznacza przeczytane strony w książkach. Czy ją samą dotknęło fatum ślubne i jakie były jego skutki? Ponadto znajdziemy przepis, jak zrobić perukę na bal karnawałowy. poznamy dokładną budowę sonetu, który napisał Ignacy. Dużo informacji z życia Musierowicz, jak choćby ta, że grała w szkolnym teatrze. Dobrze jest czasem odbyć podróż śladami literackich bohaterów, a ten swego rodzaju przewodni to umożliwia. I to, jak zawsze u Musierowicz szybko, lekko i przyjemnie. Nie czując zupełnie ilość przeczytanych stron. Mnie ta podróż bardzo dobrze zrobiła. Prawie każde hasło jest uzupełnione odpowiednim fragmentem kolejnych części Jeżycjady. I dodatkowo portretami bohaterów . To także opowieść o rodzinie Musierowicz i jej historii także tej dawnej. O wielkiej mądrości zarówno jej Mamy, babci i pozostałych jej bliskich osób. O bliskich jej sercu przedmiotach, jak drewniane ptaszki kupowane w cepeliach, zegarze, który jak sama pisze obmierza w większości tylko dobre godziny. O magi niesztywniejącego już antykwariatu i tajemniczości, jaką maja w sobie stare książki. I to, co tak nam potrzebne optymizmu, wewnętrznego przekonania, że będzie dobrze. i ze wszystkim damy sobie radę. Prawdziwa czytelnicza gratka. Minusem jest tylko format, który przypomina encyklopedię PWN, co utrudnia czytanie do poduszki. Chociaż ja się o to pokusiłam i dałam radę :).