Góra bezprawia recenzja

Mam trochę mieszane uczucia, bo książka jest napisana naprawdę świetnym językiem. Dialogi są dobrze poprowadzone, nie ma żadnej sztuczności.

Jest jednak 'ale', dla mnie większa część tej ksiażki to literatura typowo kobieca, coś w stylu romansu- tak przynajmniej zapowiada się początek. Wątek kryminalny jest poprowadzony dosyć słabo. Przez zbyt duże skupianie się na odczuciach fizycznych bohaterki zatraca się klimat i napięcie. 

Chociaż sama postać Samanty jest nieźle zbudowana; wewnętrzne dialogi nie są infantylne. Z drugiej jednak strony razi trochę, że bohaterka w jednym momencie jest zagubiona, bo z niczym sobie nie radzi, nic nie wie i nie chce być wciągana w szczegóły niektórych spraw (obawia się złamania prawa), to za chwilę wygrywa sprawy sądowe. tak jakby autor nie mógł się zdecydować, w którą stronę rozbudować jej postać. Podoba mi się natomiast Donovan, który jest dużo lepiej dopracowany.

Nie wiem dlaczego na okładce rekomendacja świadczy jakoby ta książka była na równi z Firmą czy Raportem Pelikana. Dla mnie takie 4/5.