Recenzja książki Seria fortunnych zdarzeń

„Seria fortunach zdarzeń” Seana B. Carrolla to miesamowicie wciągająca, nowa pozycja na rynku książek popularnonaukowych. Z niecierpliwością czekałam, by dowiedzieć się, co autor nam zaserwuje, opisując rolę przypadku w procesie kształtowania się planety, życia oraz ludzi.

Autor podzielił książkę na owe trzy segmenty: „rzeczy się wydarzają”, „świat pomyłek” oraz „23 i ty”. Każda z części miała kilka rozdziałów, a całość poprzedzał obszerny wstęp, wraz z wyjaśnieniem problematyki przypadku. Nie jest to więc lektura długa, chociaż obfita w lektury uzupełniające, bibliografię i przypisy (za co ogromny plus, wszystko jest tu uporządkowane i ma swoje odnośniki, jeśli coś zainteresuje czytelnika, z łatwością będzie mógł się poruszać w aparacie pomocniczym).

Co do samej treści, jak wspominałam, pomysł na takie opisanie naszej historii (w domyśle, historii naszej planety), wydał mi się bardzo interesujący. Autor sprawnie przedstawia nas mniej lub bardziej znanym naukowcom: biologom, geologom, genetykom i innym. Przytacza ogrom wypowiedzi autorytetów, ale także zdradza zapomniane lub zatuszowanie fakty, jak chociażby badania nad mutantami rosyjskiego naukowca. Cała książka jest przepełniona niewiarygodnymi historiami, które idealnie wprowadzają w bardziej ścisłą tematykę. Kto by się spodziewał, że historia o przegrywający bokserze może idealnie doprowadzić nas problematyki mutacji?

Jeśli idzie o osobiste preferencje, zdecydowanie najlepiej czytało mi się część o powstawaniu planety, o wyginięciach, zlodowaceniach i odkryciu lini K-T. Chociaż nie raz sięgałam po pozycje popularnonaukowe, autor z wyjątkową lekkością prowadzi czytelnika przez kolejne zagadnienia, fascynując kolejnymi faktami. Trochę gorzej wyszło to przy fragmencie z analizą DNA. Informacje niemal w całości pokrywają się z programem licealnym biologii… i niekoniecznie sprawiło mi radość po raz kolejny poznawać zasady, aminokwasy i helisy. Zarzut osobisty, bo chociaż otoczka bardzo ciekawa, to materiał dosyć „powszechny”, chociaż spokojnie mogło to by być wprowadzenie do genetyki dla ciekawskich nastolatków.

Książka zawiera sporą ilość ilustracji, które bardzo dobrze dopełniają treść i pomagają w lepszym zrozumieniu zagadnień. Autor nie oszczędzał na fotografiach i rycinach, co się chwali. Twarda okładka jednak mocno „ciąży” w znaczeniu dosłownym, nie jest to najwygodniejsza i najlżejsza pozycja do czytania w zatłoczonym autobusie. Może przydałaby się wersja z miękką oprawą.