Recenzja książki W umyśle mordercy. Tajemnice mózgów psychopatów

W tej książce, próbującej w miarę jasny i przystępny sposób spopularyzować tematy psychologiczne, głównym wątkiem jest psychopatia. Autor stawia sobie za cel pobudzenie w nas refleksji, a nawet nauczenie metod rozpoznawania psychopatów w otoczeniu. Jak zrozumiałam, przede wszystkim dla własnego bezpieczeństwa.

Jest kilka bardzo ciekawych kwestii w tej książce. Dean Haycock interesująco i klarownie pisze, rzeczywiście ma dar prostego języka, choć są momenty, gdy trochę zapędza się w naukowy slang oraz skomplikowane rozważania. Czasem buduje też zbyt długie zdania, co powoduje u nieobeznanego z tematyką czytelnika poczucie zagubienia. Jednak dobór przykładów, historii, które miały miejsce w rzeczywistości lub przeprowadzonych badań jest bardzo interesujący. I przerażający.

To z czego ja nie zdawałam sobie sprawy to np. rozróżnienie pomiędzy psychopatą i psychotykiem. Oba typy mogą popełnić taką samą zbrodnię. Jednakże jakże różnią się ich intencje! Autor próbuje namówić nas do działań uprzedzających, obronnych, które utrudnią popełnianie makabrycznych morderstw przez osoby chore psychicznie.

Drugim, interesującym dla mnie wątkiem był opis wewnętrznych tarć w środowisku naukowców zajmujących się psychopatią. Tarć o podłożu naukowym, bo wciąż trwa dyskusja na temat natury przypadłości poszczególnych podtypów osobowości. Jednocześnie tarć o charakterze osobistym – zazdrości o osiągnięcia naukowe, rywalizacji w publikacji wyników badań, zranionych ego po odrzuceniu publikacji itd. To niezwykle ciekawy wątek. Trochę śmieszny, trochę straszny. Na pocieszenie (!) dodam, że dotyczy środowiska naukowego na całym świecie.

Na koniec autor nawiązuje do teorii zmiany warunkowej. W tym momencie robi się naprawdę strasznie. Bowiem ta teoria głosi, że w sprzyjających warunkach psychopata może obudzić się praktycznie w każdym z nas. Nie jest to stwierdzenie, z którym łatwo się pogodzić. Na szczęście autor przywołuje zaraz teorię równowagi – albo jesteś psychopatą, albo nie. Uff!

I jeszcze jedno pocieszające stwierdzenie – nie każda osoba mająca cechy psychopaty, jest psychopatą. Dopóki nie krzywdzi innych, jest po prostu „trudnym człowiekiem” … Hmm ...

Dean Haycock jest cenionym specjalistą w dziedzinie zdrowia psychicznego człowieka. I na pewno słusznie, ma również dar popularyzacji wiedzy. Warto przeczytać tę książkę, choć nie poczujemy się odprężeni po lekturze.

Dziękuję Wydawnictwu MUZA za egzemplarz recenzencki.