Ptaszynka 2 recenzja

*współpraca reklamowa z wydawnictwem NieZwykłe*

Lukrecja na zakończnie pierwszej części Ptaszynki zostawiła nas z niemałym szokiem i przerwą w kulminacyjnym momencie rodem z Polsatu. Na szczęście nie musieliśmy długo czekać na Anthonego " przemyślałem swoje zachowanie" Davisa.

Książka rozpoczyna się od momentu, w którym główna bohaterka, Hope, budzi się w mieszkaniu zupełnie sama. Szybko uświadamia sobie, że Anthony odszedł, a ich związek przeminął. Zrozpaczona, przez długi czas zmaga się z codziennością, ale na jej drodze pojawia się Colin Davies, brat Anthony'ego, który staje się dla niej wsparciem w trudnym okresie.

Najmocniejszym punktem tej książki jest złożoność postaci. Hope nie jest jednowymiarową bohaterką – przez jej walkę z własnymi demonami i stopniową odbudowę życia czytelnik ma okazję poznać jej wewnętrzne rozterki i sukcesy. Wzrost jej postaci od osamotnionej i zrozpaczonej kobiety do silnej i niezależnej jednostki jest przejmujący i inspirujący.

Również relacje między bohaterami są niezwykle przemyślane. Nie tylko romans między Hope a Anthony'm wzbudza emocje, ale także więź między braćmi Davies. Ich różnice charakterów i podejście do życia sprawiają, że są one bardziej realistyczne i interesujące dla czytelnika.
Lukrecja nie stroni od trudnych tematów, takich jak przemoc domowa czy walka o własną wartość. Jednakże, robi to w sposób delikatny i subtelny, pozostawiając czytelnika z głębokim zrozumieniem i empatią dla bohaterów.

Ptaszynka 2 to powieść, która łączy w sobie emocje, humor i mądrość życiową. To historia o sile ludzkiego ducha i o tym, że nawet w najciemniejszych chwilach zawsze jest miejsce na nadzieję. Kasia udowadnia swoim czytelnikom, że prawdziwa siła tkwi w pokonywaniu trudności i trwaniu przy swoich wartościach. Na koniec warto wspomnieć, że autorka znowu nie zawiodła czytelników, wręcz przeciwnie – zrzuciła bombę, zostawiając nas w niemałym szoku. Zakończenie książki ponownie okazało się zaskakujące i pełne napięcia, pozostawiając wiele pytań i spekulacji na temat losów bohaterów.

Lu w dedykacji napisała " Dla wszyst­kich, któ­rzy po­przed­ni tom po­ło­ży­li w kącie i ka­za­li mu prze­my­śleć swoje za­cho­wa­nie. Oba­wiam się, że tym razem zro­bi­cie to samo.". Zdecydowanie nie wyjdzie z kąta do osiemnastki.