365 dni recenzja

Massimo Toriccelli - jest to młody, szalenie przystojny i szalenie niebezpieczny szef sycylijskiej mafii. Piec lat temu podczas walki bossów został postrzelony i w stanie krytycznym trafił do szpitala. Wtedy na granicy życia i śmierci, ukazała mu się tajemnicza nieznajoma. Postanowił, że za wszelką cenę będzie jego - w każdym tego słowa znaczeniu.
Laura Biel- jest filigranową brunetką, miłośniczką luksusowych Marek i znudzoną życiem 29-letnią menadżerką hotelarstwa. Razem że swoim chłopakiem Martinem i przyjaciółmi wyjeżdża na Sycylię. Wakacje mają naprawić pozbawiony namiętności związek i pomóc odnaleźć sens życia. Laura nie spodziewa się, że na drodze stanie jej niebezpieczny mężczyzna na całej wyspie, który porwie ją, uwięzi, zagrozi śmiercią rodzinie i da 365 dni ... na pokochanie go.
.
Ta książka nie zaciekawiła mnie od początku, możliwe dlatego że przeczytałam opinie innych. Znalazły się tam zdania typu "Drugi Grey", "Kopia Greya" "Chała, kiła i mogiła " itp. Nie ukrywam, że to bardzo zniechęca czytelnika. No ale jakoś przebrnęłam do końca. Dałam radę i chwała mi za to. Nikomu nie ubliżając A w szczególności autorce, jest to jednak DNO. Wszystko co starała się wykreować było naciągane. Główna bohaterka, która nie ma szacunku do siebie i wielki mafiozo, który udaje przed wszystkimi figofago. Styl pisania jest prosty i wulgarny, a niektóre sytuacje przyprawiały mnie o ból brzucha, bo śmiałam się jak z jakiejś dobrej komedii. 😂 No ale biorąc pod uwagę, że ta pozycja to debiut Pani Blanki jest okej. Może nie jest to książka wysokich lotów jak oczekiwałam, ale przeczytałam ją w jeden dzień. Pośmialam się, przeżyłam lekką odskocznię od mojego realnego świata. Pomysł może i dobry lecz źle poprowadzony. Żeby być szczerą, mam jeszcze dwie części w domu i się zastanawiam czy po nie sięgnąć. Skusiłam się nawet na film, który o zgrozo ni w gruszkę ni w pietruszkę mi się nie podobał. Wszystko takie naciągane, a tu jeszcze kontynuacja. Może przeczytam ale w dalekiej przyszłości.