Stacja NL. Kulawe anioły recenzja

Stacja NL to opowieść o emigrantach, którzy wyjechali z kraju, szukając lepszego życia. Każde przybyło na obczyznę z innego powodu. Kris wyjechał z kraju po śmierci ukochanej. Cierpiał z tego powodu, a dodatkowo sprawa wypadku szybko została zamieciona pod dywan. Adam natomiast został pozbawiony wszystkiego przez żonę. Z początku wychodził z założenia, że jeżeli nic nie ma, to nikt niczego mu więcej nie odbierze, jednak po czasie zdecydował się wyjechać i podpisać kontrakt z agencją pracy. Oprócz Adama i Krisa mamy również innych bohaterów, dla których wyjazd jest szansą na ucieczkę przed długami, nałogami i innymi problemami, z którymi musieli się mierzyć przed przyjazdem do Holandii. Dla wielu z nich jest to jedynie przystanek. Dni płyną, bohaterowie pracują, poznają się, zacieśniają więzy i nawiązują przyjaźnie.

Bohaterowie rozwodzą się na rozmaite tematy. Od polityki, po własne doświadczenia życiowe czy opinie na temat innych pracowników. Opisy w książce są długie, tak samo, jak dialogi.
Tekst jest czasami bardzo filozoficzny, bohaterowie wymieniają się swoimi spostrzeżeniami, ale można też dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy. Każdy z bohaterów ma swoje zdanie i różnie podchodzą do poruszanych tematów.
Mimo wszystko bohaterowie są ludzcy, autentyczni. Mają swoje problemy, lubią dyskusje. Opowiadają też o pracy czy swoim życiu prywatnym.

Książkę powinniśmy czytać w skupieniu. Tekst nie zawsze jest łatwy. Dyskusje czy przemyślenia bohaterów czasami wymagają chwili zastanowienia. Książka zmusza do myślenia, refleksji. Autor pokazuje jak wiele spostrzeżeń można mieć na jeden temat, jak różne są charaktery i podejście ludzi, przede wszystkim jak wygląda życie ludzi, którzy żyją w obcym kraju.

Patrząc na okładkę, czy opis książki, możemy spodziewać się po samym tekście zupełnie czegoś innego. W książce nie znajdziemy jednak akcji, magii, żadnych elementów fantastyki. Opowieść jest prosta, spokojna i jest po prostu historią ludzi, którzy wyjechali za przysłowiowym chlebem.