Szkarłatna głębia recenzja

WOW! WOW WOW!

Otwieram książkę i cóż moje oczy widzą? Rzecz dzieje się w moim rodzinnym mieście! Elbląg nie jest miastem, o którym zazwyczaj się pisze, więc była to dla mnie ogromna niespodzianka i zdecydowanie zachęta do zapoznania się z treścią.

Rok 1934 i okrutne morderstwo przywódcy wspólnoty mennonickiej zamieszkującej tereny Mierzei Wiślanej, rozpoczyna tę historię. To niestety nie jedyne morderstwo, ginie kolejna osoba. Morderstwa są bardzo brutalne, ofiary pozbawiane są oczu, języka, uszu, Radca kryminalny Christian Abell musi zmierzyć się z hermetyczną, niechętną obcym wspólnotą mennonicką. Nie jest to łatwe, ci ludzie nie lubią obcych i za wszelką cenę będą bronić swojej prywatności i swoich zasad, nawet za cenę kolejnego życia. 

Abell to bohater, którego polubiłam, a to nie jest oczywiste w zalewie kryminałów, gdzie prym wiodą pijani, naćpani, rozwaleni życiowo policjanci, detektywi, reporterzy, itp. Abell to inteligentna bestia, krok po kroku dążący do rozwiązania zagadki. Stawia czoło niebezpieczeństwu, kilka razy niemal ginie, w pewnym momencie historia robi się bardzo osobista. Podejrzany porywa się na coś, czego Christian wybaczyć nie może, na osobę mu bardzo bliską. To wydaje się przelać czarę goryczy i zmotywować radcę do jeszcze wnikliwszego, głębszego, śledztwa. Czas upływa nieubłagalnie, czy Christian rozwiąże sprawę zanim dojdzie do kolejnego morderstwa?

I tu dochodzimy do sedna – kto zamordował? Dlaczego? Jaki był motyw? I, jak niemal zawsze, dochodzimy do wniosku: Jak nie wiadomo o co chodzi, to chodzi o pieniądze (albo bursztyn 😊}. 

Przyznam szczerze, że nie spodziewałam się, tak dobrej książki, mimo że dochodziły do mnie pochlebne opinie o autorze. Dla mnie lektura z dużym bonusem, bo dowiedziałam się więcej o bogatej historii mojego rodzinnego miasta. Nie jestem osobą lubiącą suche fakty historyczne, dlatego przyswajanie wiedzy w takiej formie jest dla mnie idealne – rozrywka i wiedza w jednym 😊 

Za możliwość zrecenzowania książki dziękuję autorowi, Krzysztofowi Bochusowi, a za jej udostępnienie, Iwonie Niezgodzie – organizatorce niezależnego plebiscytu na polską książkę roku „Brakująca Litera” 2018.