Rider recenzja

"Człowiek dla miłości potrafi się zeszmacić. Schować dumę do kieszeni i skomleć o odrobinę bliskości od tej drugiej osoby. I nawet jeśli to toksyczne i skazane na porażkę, będzie próbował."
~~~
Anna Langner jest już dosyć rozpoznawalną autorką literatury kobiecej, także tej niegrzecznej. Zaczynała swoją karierę pisarki na wattpadzie. To właśnie stamtąd pochodzi "Rider", z którym wiele osób miało okazję się zapoznać właśnie na tym portalu już dłuższy czas temu. Mnie ten szał ominął i z tytułem spotkałam się dopiero teraz, w momencie, gdy został wydany jako książka, którą możemy znaleźć w praktycznie każdej księgarni.
Głównym tłem "Ridera" są nielegalne wyścigi motocyklowe. To właśnie tytułowy bohater jest ich gwiazdą. Słynie ze swoich podbojów wśród kobiet i dobrej passy do wyścigów. Tymczasem trafia mu się całkiem niezła oferta. Jego znajomy Doug postanawia założyć się z nim o swoją siostrę Ivy. Rider bez problemu wygrał zawody i tym samym zdobył dziesięć godzin dziewczyny, która niezadowolona z bycia obiektem układu, postanawia uprzykrzyć mu je tak bardzo, jak tylko się da. Jednak sprawy odą zupełnie nie po jej myśli i Ivy łapie się na tym, że i ona padła urokowi motocyklisty.
Zawsze staram się oceniać książki w sposób obiektywny. Wiem, że osoby sięgające po ten tytuł nastawiają się głównie na czystą rozrywkę. Jestem też pewna, że spokojnie zaspokoją swoją potrzebę. Książka jest całkiem prosta, niewymagająca, więc idealna właśnie na zabicie czasu. Pomijając jednak ten konkretny aspekt, mam trochę do zarzucenia. Jest to stereotypowa wattpadowa powieść z wątkiem "enemies to lovers", gdzie szara myszka zakochuje się w bad boyu. To na tyle powtarzający się motyw, że robi się nudny. Właśnie taka była dla mnie ta książka. Sam wątek nie jest absolutnie zły i przejście z wrogów na kochanków można wykorzystać w wielu sytuacjach i na wiele różnych sposobów. Tutaj mamy jednak najbardziej podstawowy temat jaki można wybrać, zły chłopak, motocyklista, zamieszki z innymi "typami spod ciemnej gwiazdy" i grzeczna, niewychylająca się dziewczyna. Swoją drogą była ona na tyle nijaką postacią, że ciężko mi było ją momentami znieść. Główny bohater zresztą nie był lepszy. W wielu momentach nawet odbierałam wrażenie, że sam gubi się w tym kim jest. Cała książka w sumie skupia się na seksie. Jest go dużo. Bardzo dużo. Na tyle, że jakakolwiek inna bliskość miedzy bohaterami i budowanie relacji po prostu nie istnieje. Zawiodłam się i oczekiwałam czegoś nieco lepszego.