Gehenna recenzja

Po raz kolejny wracam do losów rodzin Tirana zaciekawiona poprzednią książką tej autorki. I choć zazwyczaj stronię od powieści tego gatunku to tym razem z chęcią i dużą ciekawością czekałam na tę powieść. Czy faktycznie warto było wracać do tego świata?

Kiedy Amiya znika bez śladu, zdesperowany Jesper jest gotów poświęcić wszystko, by
odnaleźć ukochaną. Szczególnie, gdy na horyzoncie pojawia się Akshay Malang Khan.
Szybko okazuje się, że mężczyzna więzi nie tylko Amę, ale i Olafa – najlepszego
przyjaciela Jespera. Rozpoczyna się śmiertelnie niebezpieczna gra pełna nieczystych
zagrywek i brudnych tajemnic, której stawką jest nie tylko wolność.

Khan chce, by Jesper cierpiał i bezpowrotnie stracił to, co kocha najmocniej –
rodzinę. Stopniowo wciela w życie swój chory plan. Zmusza Olafa i Amy do
wspólnych nocy, nagrywa wszystko, a najmocniejsze fragmenty nagrań wysyła
Jesperowi, doprowadzając go na skraj szaleństwa.

Sytuacja jeszcze bardziej się komplikuje, kiedy udawana namiętność Amy i Olafa
zaczyna wymykać się spod kontroli. Czy Jesper odzyska wolność i uczucia ukochanej?
Co weźmie górę – rozsądek czy pragnienie zemsty? Jedno jest pewne: jeśli Jesper
chce ocalić najbliższych, musi odłożyć emocje na bok…


Miło było powrócić do bohaterów, których już nam i których zdążyłam wcześniej polubić. Autorka zafundowała nam tu niesamowity rollercoaster, który sprawia, że lektury wręcz nie można odłożyć na półkę przed dotarciem do końca.
Od pierwszej strony akcja w powieści jest niesamowicie szybka, konkretna i wciągająca.
Fabuła jest pełna przeróżnych zwrotów akcji oraz tajemnic, które czytelnik z wielkim zainteresowaniem może tu nie tylko obserwować, ale też i samemu je rozwiązywać. Fajne to jest rozwiązanie i sprawia, że bardziej możemy się w historię "zanurzyć".

Lekkie i interesujące pióro autorki sprawia, że powieść czyta się lekko, szybko i przyjemnie dostarczając czytelnikowi niesamowitych wrażeń!

Podsumowując:

"Gehenna. Grzechy krwi" Magdaleny Winnickiej to niesamowicie wciągająca powieść przy której się zrelaksujecie. I choć jest to kontynuacja losów Jespera Tirony to nawet nie znając poprzedniej części tych przygód - sięgając po tę będziecie się naprawdę dobrze bawić i nie odłożycie jej dopóki ostatniej strony nie przeczytacie. Polecam!