Pustułka recenzja

Katarzyna Berenika Miszczuk należy do moich ulubionych polskich autorek. Jeśli nie jest tą „najulubieńszą”!

Wszystko zaczęło się od „Szeptuchy” i serii anielsko – diabelskej (którą koniecznie muszę przeczytać jeszcze raz). Autorka pisze absolutnie genialne książki fantastyczne czerpiące z mitologii i ludowych wierzeń.

Nie sądziłam, że sięgając po jej książki z zupełnie innych gatunków, również będę oczarowana. Pani Kasia ma to coś w swoim piórze! Potrafi oczarować czytelnika nawet wtedy, kiedy nie pisze o magii (choć może jej używa?).

„Pustułka” to debiut kryminalny autorki. Nie jestem co prawda pewna, czy wprawieni smakosze tego gatunku podzieliliby opinię amatora, takiego jak ja, ale książka jest po prostu świetna.

Członkowie bogatej i szanowanej rodziny Spyropoulosów odpoczywają na odciętej od świata rajskiej wyspie. Niestety znajdują się w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Wśród jedenastu mieszkańców znajduje się morderca...

Pogoda nad Wyspą Ptaków psuje się, niebo zasnuwają ciemne chmury, rozpoczyna się seria morderstw, śmiertelna wyliczanka. Kto będzie następny?

Każdy dzień ukazuje kolejne sekrety i kłamstwa. Czy winna śmierci jest tylko jedna osoba, a może morderców jest kilku?

Książka mocno trzymała mnie w napięciu. Pomimo obecności wielu postaci, nie miałam problemu z zapamiętaniem ich imion oraz relacji, w jakich się znajdowali względem siebie.

Sposób narracji sprawiał, że czułam, jakbym sama była rezydentką willi bogaczy. Podejrzewałam każdą osobę przebywającą na wyspie, a jednocześnie zupełnie nie byłam w stanie przewidzieć zakończenia. Wprawiło mnie w osłupienie.

Autorka ma niezwykły dar tworzenia historii, od których nie można się oderwać, postaci jak żywe, do których szybko się przywiązujemy. Wydarzenia natomiast, choć bywają nierealne, mają sens i trzymają się kupy.

Formuła książki przypominała mi trochę film z 1985 r. pt. Trop, a także książki z klasyki gatunku, gdzie grupa ludzi poszukuje mordercy wśród swojego małego grona.

Pozostaję ogromną fanką twórczości pani Kasi. Do tej pory mnie nie zawiodła i myślę, że już to raczej nie nastąpi. Cieszę się, że przede mną wciąż kilka pozycji, których dotychczas nie przeczytałam.
Słyszeliście o „Pustułce”? Jeśli nie, ogromnie Wam polecam.