Rozrzucone recenzja

"Rozrzucone" Liliana Hermetz

Rok 1945 był czasem zawirowań na arenie międzynarodowej w całej Europie. To właśnie wtedy splotem przypadków Irené, a przed wojną Maria opuszcza swą jakże ekscentryczną rodzinę i trafia do francuskiej Alzacji, gdzie wychodzi za mąż za Francuza i prowadzi restaurację. Kobieta jak tysiące innych została rzucona przez wojenną zawieruchę na głęboką wodę, by rozpocząć swoje życie od nowa, w innym miejscu. Jednak nigdy nie zapomniała o ojczyźnie i ciotkach...
"Rozrzucone" to historia o zwykłych ludziach, takich, którzy przeżywają własne, małe cierpienia, bolączki, troski i problemy, z którymi muszą sobie radzić na wszelkie możliwe sposoby. Książka ta porusza ważny temat, a mianowicie poczucie własnej tożsamości narodowej, tęsknoty za ojczyzną oraz przymusie udania się na Zachód w czasach stalinizmu "za chlebem" i pracą.
Jest to ściskająca serce saga rodzinna, w której przyglądamy się życiu mieszkańców Podkarpacia przez około 80 lat. Liliana Hermetz doskonale oddała realia życia na podkarpackiej wsi, mieście, ale i francuskim miasteczku, w którym życie nie jest tak kolorowe jak by mogło się nam wydawać.
W tej powieści odnajdziemy ducha dawnych czasów, które bezpowrotnie przeminęły, poznamy zwyczaje i obyczaje ludzi wiodących życie na wsi. Jest to opowieść o poszukiwaniu siebie, odkrywaniu pieczołowicie skrywanych przez resztę rodziny sekretów niemających ujrzeć światła dziennego przez następne dziesięciolecia.
Ciekawym zabiegiem ze strony autorki jest wprowadzenie do dialogów różnych dialektów np. podkarpackiego, w którym z lekka zaciąga się po lwowsku, języków: francuskiego, ukraińskiego i polskiego.
W "Rozrzuconych" przenikają się na zmianę trzy kultury, każda inna od poprzedniej, wszystkie różne od innych w Europie.
Dodatkowo powieść została doprawiona nutką oniryzmu, co sprawiło lekturę przyjemniejszą.
Mimo wszystko mam do tej książki dosyć poważne zastrzeżenia. Widać, że powieść była pisana z ogromnym rozmachem, ale według mnie zbyt dużym. Całość jest bardzo niestabilna, momentami chaotyczna, można by rzec, że fabuła chwieje się w posadach. Mam wrażenie, że autorka sama zgubiła się w tym co napisała. Rozczarowałem się.
⭐5/10

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Literackiemu