Sanitariuszka recenzja

O książkach Anety Krasińskiej czytałam bardzo dużo dobrego, dlatego też bez wahania sięgnęłam po „Sanitariuszkę”. Opis tej książki mocno mnie zaintrygował. Ponadto ramy czasowe w jakich osadzona jest powieść są jednymi z moich ulubionych w literaturze.

Amelia to uzdolniona fortepianistka. Kiedy wybucha II wojna światowa dziewczyna musi przerwać naukę i na własną rękę ćwiczyć. Kiedy umiera jej ojciec musi zaopiekować się rodziną. Jest rok 1944 coraz częściej słyszy się głosy, że niebawem ma wybuchnąć zbrojne powstanie w Warszawie. Bracia Amelii rwą się do walki. Ona sama staje przed dylematem, czy zostać sanitariuszką. Decyduje się podjąć tego zadania. 1 sierpnia 1944 roku Amelia staje się Aliką, a jej dotychczasowe życie zmienia się bezpowrotnie.

„Sanitariuszka” to książka, którą czytałam z niezwykłym zainteresowaniem! Chociaż na początku troszkę się przynudzałam to wraz z rozwojem wydarzeń nie mogłam się od niej oderwać! Autorka aż do ostatniej strony trzymała mnie w napięciu, a tragedia powstania została ukazana tu bardzo dobrze.

Amelia to dziewczyna cicha, spokojna. Jej życiem jest muzyka. Uwielbia grać na fortepianie, a jej ulubionym twórcą jest Chopin. Jednak wojna brutalnie odarła ją z marzeń o światowej karierze. Niedługo później musi mierzyć się z tragedią jaką była śmierć ojca. Dziewczyna nie ma łatwego życia. Jednak decyzja o wzięciu udziału w powstaniu okaże się jedną z najtrudniejszych w jej życiu. Powstanie zmienia Amelię. Musi ona stawić czoła okrucieństwu wojny, a także na własnej skórze przekonuje się do czego są zdolni wrogowie. Wojna odmienia jej postrzegania świata i na zawsze odciska na niej piętno.

Książkę czytało mi się bardzo dobrze, jednak troszkę zabrakło mi tutaj narracji pierwszoosobowej. Ostatnio bardzo do niej przywykłam i może dlatego miało to wpływ na odbiór powieści. Jednak mimo wszystko ta historia jest przepełniona bólem, cierpieniem, stratą! Ale… znajdziemy tutaj też wątek miłosny, który jest iskierka nadziei w tych okrutnych czasach. Niejednokrotnie czytając „Sanitariuszkę” uroniłam łzę. Aneta Krasińska pokazała jak młodzi ludzie byli w stanie się zjednoczyć i stanąć do walki z dużo mocniejszym wrogiem. Ci ludzie wykazywali się niezwykłą siłą, chartem ducha, oraz odwagą! Powstańcy byli, są i będą bohaterami!

Reasumując, „Sanitariuszka” to książka po którą warto sięgnąć. Autorka ukazuje tutaj losy mieszkańców Warszawy w czasie powstania. Nie jest to książka łatwa i przyjemna. Dostaniemy tutaj ogrom bólu i cierpienia. Młodzi, zdeterminowani ludzie stają do walki z wrogiem, chcąc odzyskać wolność. Nie spodziewają się, że wróg tak mocno i brutalnie ograbi ich z marzeń! Serdecznie polecam poznać historię Amelii.

IG: libresunn