Gwiazdor recenzja

Ta książka Piotra C. nieco mnie zaskoczyła. Pokolenie Ikea, Brud i inne publikacje tajemniczego autora już dawno przypadły mi do gustu. Brutalne i nieco zgorzkniałe przedstawianie relacji damsko-męskich we współczesnym, pędzącym świecie szybko mnie wciągnęło. Chociaż często nie są to ładne opisy romantycznych relacji. Ta szorstkość narracji jakoś do mnie trafia i widzę w niej odzwierciedlenie różnych bolączek dzisiejszych czasów. Czegoś podobnego spodziewałam się sięgając po Gwiazdora, zakładając, że tym razem będzie to historia osadzona na tle życia celebrytów.

Oczekiwania książka Piotra C. w zasadzie spełniła, ale byłam miło zaskoczona, że oprócz tego pojawił się wątek zagadki do rozwikłania, co nadało książce leciutkie zabarwienie kryminalne. Przez wiele stron zastanawiałam się co tak naprawdę się stało pamiętnego wieczoru, kto mówi prawdę a kto konfabuluje. No i przede wszystkim gdzie znikają bohaterowie zapadający się nagle pod ziemię. Fajna książka jeśli odpowiada wam blogowy styl Piotra C. Mi osobiście to pasuje, gdyż blogi też zdarza mi się czytać. Uważam, że taki właśnie styl narracji dobrze się wpisuje we współczesne czasy gdzie ludzie mają non-stop dostęp do wszelkich możliwych treści na wyciągnięcie ręki w Internecie. Żyjemy szybko, myślimy szybko, potencjalnych partnerów też chcemy poznawać szybko – jak pokazują celnie wcześniejsze książki tajemniczego Piotra. Przeciętny czytelnik treści internetowych nudzi się po kliku minutach lektury. Stąd książka, którą czyta się szybko ze względu na dynamiczną akcję i brak zbędnych opisów, łatwo trafia do szerokiego grona młodych odbiorców, którzy doceniają kontrowersyjne i łatwo przyswajalne treści. W pewien sposób doceniam też, że autor konsekwentnie trzyma się tego swojego stylu, bo jednak treści które zostały wydane jako Pokolenie Ikea były w pierwszej kolejności felietonami na poczytnym blogu. Taki charakter tekstu dalej jest widoczny i zachowany w kolejnych książkach Piotra C. Nadal zamiast zawiłych opisów mamy tutaj raczej wgląd w ciąg mniej lub bardziej chaotycznych myśli, nie zawsze ocenzurowanych przez kulturowe konwenanse.

Dla mnie Gwiazdor wnosi jednak nieco świeżości do kanonu książek Piotra C. , co też pozytywnie mnie zaskoczyło. Pomijając zgłębianie słodko-gorzkich relacji damsko-męskich, bardzo przypadł mi do gustu wątek fabularny w którym pewna impreza wymyka się spod kontroli, a nowy dzień zmusza do zmierzenia się z trudną rzeczywistością i konsekwencjami… Pytanie tylko co naprawdę się wydarzyło i dlaczego nikt nie próbował temu zapobiec? Dynamiczne postaci dodatkowo uatrakcyjniają całą lekturę – przyjaciele okazują się ludźmi, z którymi nigdy nie chciałbyś mieć nic wspólnego, a jednak jakimś cudem spędziłeś u ich boku długie lata. Podsumowując, jak to u Piotra C. – Gwiazdor to gorzka i sarkastyczna krytyka współczesnego społeczeństwa, ale podana w nieco nowym wydaniu. Myślę, że literatura Piotra C. jeszcze nie raz zaskoczy czytelników i chętnie zajrzę do kolejnych tytułów kiedy pojawią się na półkach księgarni.