Recenzja książki Antychłopak

Carysw bardzo młodym wieku została samotną matką. Cały wolny czas poświęcała swojej córce, a kiedy próbowała odpoczywać, skutecznie uniemożliwiał jej toDeacon, sąsiad zza ściany. Mężczyzna od początku wpadł jej w oko, ale wmawiała sobie, żeDeaconnastawiony jest jedynie na przyjaźń. DodatkowoCarysnie mogła sobie pozwolić na przelotne relacje ze względu na córkę, ale cieszyła się, żeDeaconma na nią dobry wpływ. Musiała zadowolić się jedynie przyjaźnią, chociaż wszystko zmieniło się jednej nocy. Przez przekroczenie granicy ich przyjaźń stanęła pod znakiem zapytania.

Bardzo przyjemna historia. Nie jest to typowy romans, bohaterowie mają trudną drogę do przebycia, zanim ten romans się rozwinie. Wydarzenia z przeszłości mężczyzny wciąż przeszkadzają mu w pełni zaangażować się w relację zCarys.
Autorka dba o to, by było ciekawie, dobrze buduje napięcie. Bohaterowie z początku na siłę utrzymują dystans, później tempo przyspiesza, a w ich życiu sporo się dzieje.

Historia jest ciekawa nie tylko ze względu na fabułę, ale również za sprawą różnorodnych i barwnych bohaterów. Dzięki nim nawet na chwilę nie można oderwać się od książki. Narracja podzielona jest międzyCarysaDeacona, a główny wątek rozgrywa się w ciągu wielu miesięcy. Początki znajomości bohaterów są zabawne, z czasem jednak robi się poważnie, czuć chemię między nimi, ale jest też wiele momentów wzruszenia czy nawet niepewności i napięcia. Książka wywołuje wiele emocji.

Historia nie jest przesłodzona, nie zawsze też wszystko układa się po myśli czytelnika, ale ma to swój urok i w ten sposób opowieść jest ciekawsza.
Więź z bohaterami z pewnością pomaga nawiązać łamanie przez nich czwartej ściany. Zdarza im się zwracać bezpośrednio do czytelnika.

Bardzo lubię opowieści kreowane przezPenelopeWard. Autorka wie jak napisać romans z głębszą historią, nawet z morałem, gdzie chemia między bohaterami jest wyczuwalna, a droga do happy endu jest długa i wyboista. Bohaterowie są realistyczni a samafabuła, mimo że powiela schematy, jest intrygująca. Dopełnieniem jest lekki i przyjemny styl pisania autorki, a wszystko to sprawia, że nawet się nie zorientujemy, kiedy dobijemy do ostatniej strony.