Obudź mnie zanim umrę recenzja

Sięgnęłam po "Obudź mnie, zanim umrę" bez konkretnych oczekiwań. Byłam ciekawa książki, ale starałam się dawkować sobie emocje. Nie będę ukrywać, że przy tym, w jaki sposób i jak szybko toczyła się cała akcja, jest to zdecydowanie trudnym wyzwaniem. Historia przedstawiona przez Aleksandrę Jonasz jest jak film — dobry film, który kończy się tak szybko, że masz ochotę obejrzeć go jeszcze raz.

Książka na pewno nie jest typowym kryminałem i to pod wieloma względami. Mamy polską autorkę, która akcję swojej powieści umieszcza w Chicago. Morderstwa, które mają tam miejsce, są mroczne, podejrzane — nie są one z pewnością czymś codziennym, nawet wśród kryminałów, które do tej pory przeczytałam. Pojawia się zagadkowy rytuał mordercy, który nadaje tylko w pewien sposób pikanterii całej historii. Głowna bohaterka — Rosalie Evans, która jest policjantką, miewa sny, które niejednemu spędziłyby sen z powiek. Ponoć umysł jest labiryntem bez wyjścia. Co Ty byś zrobił, aby się z niego uwolnić?

Nie będę ukrywać, że początkowo myślałam, że książka zupełnie mi się nie spodoba. Miałam wrażenie, że akcja dzieje się bardzo szybko, brakuje pewnej spójności, czegoś, co bym mnie zszokowało do tego stopnia, że chciałabym tylko więcej i więcej. Jak się z czasem okazało, "Obudź mnie, zanim umrę" spowodowało, że wszystko, co czytałam, działo się również w pewien sposób w mojej głowie. Miałam wrażenie, że oglądam dobry film sensacyjny z mrocznymi wątkami, które potrafią wywołać cień gęsiej skórki.

Najgorszym co może spotkać czytelnika to przerwanie powieści w połowie. Niestety muszę uprzedzić każdego, kto sięgnie po "Obudź mnie, zanim umrę", że tym razem nie poznamy zakończenia historii, a sama Aleksandra Jonasz dawkuje nam emocje. Samym zakończeniem zdecydowanie zachęca do sięgnięcia po następny tom. Autorka zaskoczyła mnie, ponieważ uważałam, że skoro akcja jest tak wartka, to cała historia wyjaśni się w ciągu całych stu sześćdziesięciu stron — nic bardziej mylnego!

Egzemplarz książki otrzymałam z Klubu recenzenta portalu Nakanapie.pl. Dziękuję!