Grona gniewu recenzja

Siła jest kobietą?

WYBÓR REDAKCJI
Autor: @Antytoksyna ·2 minuty
2022-09-23
4 komentarze
27 Polubień
Kiedy w 1850 r. Gustave Courbet wystawił w Paryżu swój przełomowy obraz pt. "Kamieniarze" dając początek nurtowi realizmu w malarstwie, spotkał się z falą krytyki. Scena przedstawiająca dwóch robotników przy pracy, dla większości odbiorców była zbyt szorstka, zbyt dosłowna, pozbawiona ukrytych znaczeń i klasycznego piękna, do tego stawiająca w centrum zwykłego (biednego) człowieka. Spokojna i oszczędna gama barwna oraz statyczna kompozycja tylko potęgowały wrażenie zwyczajności. Cechy tego obrazu odnalazłam w powieści J. Steinbecka. I chociaż Steinbeck napisał "Grona gniewu" w latach 30-tych XX w. , kiedy malarstwo realistyczne (tzw. American scene painting) rozwijało się w najlepsze, ja, czytając o losach rodziny Joadów miałam przed oczami sceny malowane pędzlem Francuza.

Realizm emanujący z kart powieści Steinbecka odebrałam jako wprost przytłaczający, a prostota fabuły, narracji i stylu wywołała u mnie doznania niemal haptyczne. Zadziwiający okazał się efekt, jaki, mimo zamierzonej oszczędności środków, uzyskał autor tworząc portrety bohaterów powieści i obdarzając ich tak wielką głębią psychologiczną, że wydały mi się osobami realnymi, namacalnymi, powstałymi z krwi i kości. Mistrzostwo! Zwłaszcza postać matki - pani Joad, która staje się opoką rodziny, a od jej mądrości i hartu ducha zależy przetrwanie bliskich. Cechuje ją jakaś pierwotna siła i wola walki z przeciwnościami. To ona prowadzi "stado" i bez skargi, okazywania słabości, na własnych barkach dźwiga ciężar występków i potknięć innych, nie tracąc wiary w spokojny koniec trudnej wędrówki. Niesamowite jest to, że tę wspaniałą kobietę stworzył mężczyzna!
A jak wypadli bohaterowie noszący spodnie? Cóż... Próbują się jakoś trzymać walcząc z egoistycznymi myślami, słabościami, własnymi demonami i impulsami, niektórzy z marnym skutkiem. Jakie to prawdziwe!

W opiniach czytelników spotkałam się z zarzutami braku akcji w powieści, rozwlekłości czy przegadania. Nie podzielam tych opinii, ponieważ mnie tak pochłonęło te kilkaset stron, że nawet nie zauważyłam kiedy zbliżyłam się do końca.

Zakończenie powieści również budzi niemałe kontrowersje i jest skrajnie oceniane. Autor pozostawił je otwarte. Czy to wada? Nie dla mnie. Moim zdaniem jest idealne. Pozostawia czytelnika z otwartymi ustami oraz nadzieją na happy end tułaczki Joadów w sercu.

W wątki opisujące nastroje czasów i przyczyny Wielkiego Kryzysu nie chcę się wgłębiać - wydają mi się dość subiektywne. O kwestiach ekonomicznych, a tym bardziej politycznych można by dyskutować nieskończenie, a wiadomo nie od dziś, że pieniądz rządzi światem, a biednemu nawet wiatr w oczy wieje. I chociaż od momentu wydania "Gron gniewu" upłynęło prawie sto lat, a nasza rzeczywistość bardzo się zmieniła, to nie powinna ona napawać nas zbytnim optymizmem, bo kiedy grupka ludzi posiada tyle majątku co połowa świata, a liczba ludności przymierającej głodem przekracza osiemset milionów, trudno patrzeć w przyszłość beztrosko.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2022-09-22
× 27 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Grona gniewu
13 wydań
Grona gniewu
John Steinbeck
8.5/10

Porywająca lekcja historii… Amerykańska klasyka w najlepszym tego słowa znaczeniu! Stany Zjednoczone, lata 30. XX wieku. Wielki kryzys zbiera tragiczne żniwo. Rodzina Joadów decyduje się opuścić r...

Komentarze
@almos
@almos · około 2 lata temu
Ciekawa interpretacja - silne kobiety, słabe chłopy... Świetna recenzja.
× 5
@Antytoksyna
@Antytoksyna · około 2 lata temu
@almos, dziękuję.
Nie było moim zamiarem by ta recenzja zabrzmiała jak z ust wojującej feministki - daleko mi do takiej. Wszystko to wina Steinbecka, to on wymyślił tę historię. Powiedz mi proszę, czy Tobie imponowali czymś ci faceci? Za każdym razem, kiedy któryś miał coś zrobić w pojedynkę, czytałam z duszą na ramieniu bojąc się czy czegoś znowu nie wywinie! Rany koguta, co za stres!
× 2
@almos
@almos · około 2 lata temu
Wiesz co, podobała mi się Twoja interpretacja, bo jest tak różna od mojej, a ta książka, jak każda wielka literatura, może być odczytywana na wiele sposobów. Mi zaimponował Tom Joad, ten co wyszedł z mamra, gość nie pękał. No i Casy, ten były kaznodzieja, człowiek konsekwentny.
× 2
@Antytoksyna
@Antytoksyna · około 2 lata temu
Tak, Tom to równy gość, wrażliwy i odpowiedzialny -podobny do matki, ale narowisty jak diabli! Przez ten brak panowania nad testosteronem gotów wszystko zaprzepaścić. A Casy to taki filozof, może i dobry człowiek, ale na inne czasy. Myślę, że większy byłby z niego pożytek, gdyby jednak pozostał kaznodzieją.
× 2
@Fredkowski
@Fredkowski · około 2 lata temu
No cacy. Jedna z lepszych recenzji, jakie czytałem o tej książce, włączając to źródła amerykańskie. I mówię to na serio. Nagroda się należy, a jakże!


× 4
@Antytoksyna
@Antytoksyna · około 2 lata temu
Wielkie dzięki Kolego:) Trochę cukru dołożyłeś zapewne po starej znajomości, ale się nie gniewam. Z toastem poczekam na Twoją recenzję. Myślisz, że lód się nie rozpuści?
× 2
@Fredkowski
@Fredkowski · około 2 lata temu
Oj, pij, pij... roztopią się jak nic :/
× 2
@Antytoksyna
@Antytoksyna · około 2 lata temu
Aż mi Cię szkoda... Twoje zdrowie!
× 2
@Madison
@Madison · około 2 lata temu
Dołączam do słów uznania kolegi Fredzisława ;). Przepiękna recenzja, piękniej bym tego nie ujęła. Aleks... czytałam Grona gniewu latem, brakowało mi słów by opisać to, co przeżyłam razem z rodziną Joadów i innymi bohaterami na...malowanymi przez Steinbecka.
Tak. Siła jest kobietą.
× 4
@Antytoksyna
@Antytoksyna · około 2 lata temu
@Madison, dzięki :)


× 3
@Brzezina
@Brzezina · prawie 2 lata temu
U mnie czeka na polce, mysle ze 2023 to bedzie ten rok;)
× 2
@Antytoksyna
@Antytoksyna · prawie 2 lata temu
Tak, to odpowiedni rok 😉.
A ja wezmę się za Na wschód...
× 2
Grona gniewu
13 wydań
Grona gniewu
John Steinbeck
8.5/10
Porywająca lekcja historii… Amerykańska klasyka w najlepszym tego słowa znaczeniu! Stany Zjednoczone, lata 30. XX wieku. Wielki kryzys zbiera tragiczne żniwo. Rodzina Joadów decyduje się opuścić r...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

To moje pierwsze podejście do Steinbecka, po którego sięgnęłam mówiąc szczerze z racji wielu ochów i achów innych recenzentów. Chciałam te wszystkie zachwyty wyłapać w sobie i na sobie, a jaki efekt ...

@aga.kusi_poczta.fm @aga.kusi_poczta.fm

Cóż to jest za powieść. John Steinbeck potwierdza tym arcydziełem, że słusznie po lekturze „Na wschód od Edenu” szybko awansował do wąskiego grona moich ulubionych autorów. Pisze w sposób bardzo prze...

@atypowy @atypowy

Pozostałe recenzje @Antytoksyna

Josie Kałb
Jak to dawniej we dworze cadyka bywało...

Pierwsza powieść Izraela Jozuego Singera wydana w 1934 r., ogromnie mnie zaskoczyła. W tym miejscu można postawić pytanie: dlaczego? Po pierwsze, pewnie dlatego że jak d...

Recenzja książki Josie Kałb
Ślachta
Mała ojczyzna

Tematyka książki Macieja Falkowskiego dla tych, którzy nie pochodzą z terenów położonych na wschód od Warszawy, może okazać się nie tylko interesująca, ale nawet dość eg...

Recenzja książki Ślachta

Nowe recenzje

Kajdany
Kajdany
@magdalenagr...:

🪓🪓🪓🪓 Recenzja 🪓🪓🪓🪓 Bartłomiej Kowaliński " Kajdany " @bartlomiej_kowalinski_autor Wydawnictwo: Initium @wydawnictwo_...

Recenzja książki Kajdany
Noc cudów
Zakazana miłość
@biegajacy_b...:

Dla jednych powoli, dla innych bardzo szybko, zbliżają się Bożonarodzeniowe Święta. Na rynku wydawniczym jest to bardzo...

Recenzja książki Noc cudów
Nasze portrety
Nasze portrety
@iza.81:

Zastanawialiście się, czy miejsce, w którym mieszkacie i żyjecie, ma na Was wpływ? A może jest na odwrót? To ono ma wpł...

Recenzja książki Nasze portrety
© 2007 - 2024 nakanapie.pl