Skaza recenzja

Na zamarzniętym jeziorze dochodzi do odnalezienia dwóch ciał - mężczyzny i nastolatka. Zdarzenie wygląda na nieszczęśliwy zbieg wypadków. Jednak Bernard Gross nie wierzy w wypadki. Pod znakiem zapytania staje ustalenie tożsamości jednego z denatów. Czy okaże się nim być jedna z trzech zaginionych osób sprzed dziesięciu lat?

Jeżeli szukacie wielowątkowego, nieprzewidywalnego kryminału to właśnie go znaleźliście. "Skaza" bez wątpienia zadowoli każdego fana gatunku i oferuje zakończenie, którego nie sposób się domyślić. Obrazowy język, jakim posługuje się Małecki sprawia, że książki się nie czyta. Ją się widzi. Problem z jakim często borykają się czytelnicy - i to nie tylko kryminałów - to jałowe jednostki, pozbawione charakteru, z którymi nie można się w żaden sposób utożsamić. Podczas czytania "Skazy" taka bolączka nikomu nie będzie towarzyszyć. Autor zadbał o pełnokrwiste, nieszablonowe postaci, których codzienność naznaczona jest problemami bynajmniej błahymi. Jednak zawiła fabuła w niektórych momentach mocno miesza w głowie, a połączenie wątków stanowić może dla czytelnika drobne wyzwanie.

"Skaza" nosi w sobie ogromny potencjał na naprawdę dobry serial. Obawiam się, że film nie byłby w stanie oddać mnogości wątków, przeżyć bohaterów i napięcia, jakie na stronach książki niezwykle umiejętnie funduje nam autor - za to serial spełniłby się w tej roli idealnie. Pozostaje tylko żywić głęboką nadzieję, że książka ta w niedalekiej przeszłości doczeka się ekranizacji. Choć egzemplarz "Skazy" pozyskałam z zasobów miejskiej biblioteki to i tak robię na nią miejsce na swoich półkach. Na nią i inne tytuły Małeckiego, bo bez nich zbiór rodzimych kryminałów byłby zdecydowanie niekompletny. W moim odczuciu zakup książki, którą i tak dopiero co się przeczytało jest najlepszą rekomendacją twórczości autora i zabiegiem, który osobiście niezwykle rzadko praktykuje.

Zdaje się, że największym paradoksem tej książki jest to, że "Skaza" jest w zasadzie bez skazy. Pokładam wiarę w konsekwencję autora i liczę na to, że w kontynuacji serii z Grossem żadnej wady także się nie dopatrzę.